http://online.wsj.com/articles/carbon-income-inequality-1401752504 Σε χαλαρή μετάφραση:
Ο Ομπάμα είχε πει ότι θα παρακάμψει το Κογκρέσο (το Κοινοβούλιο) για να επιβάλει την πολιτική του εναντίον στο κάρβουνο, χρησιμοποιώντας την EPA (την Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος). Ο στόχος της EPA για μείωση "εκπομπών άνθρακα κατά 30%) μέχρι το 2030 (μα από ποιον αλήτη αντιγράφουν αυτά τα συνθηματικά; 20-20, 30-30 κλπ;), θα έχει σαν αποτέλεσμα την αύξηση στην τιμή του ρεύματος και στην ανατίμηση, στην ουσία, των πάντων.
Να σημειωθεί, ότι το 2010, τότε Δημοκρατικό Κογκρέσο, το ίδιο κόμμα από όπου προέρχεται ο Ομπάμα, είχε καταψηφίσει σχετικές προσπάθειες του Ομπάμα, που τώρα επικαλείται κάποιος παραγράφους νομοθεσίας του 1970 για τον "καθαρό αέρα" που αφορούσε πραγματικούς αλλά σχετικά ασήμαντους για την οικονομία ρύπους, ενώ ο φόρος άνθρακα αφορά σε όλη την οικονομία.
Η ΕΡΑ, σε αντιγραφή αντίστοιχων βλακωδών Ευρωπαϊκών ισχυρισμών, λέει ότι τα μέτρα θα ...τονώσουν την οικονομία. Βέβαια, προωθούνται και μέτρα (που μου θυμίζουν πού νομοτελειακά οδηγεί όλη η τρέλα με τις ΑΠΕ)
Η Κυβέρνηση των ΗΠΑ δημιουργεί τεχνητό έλλειμμα στην ενέργεια από άνθρακα. Το έλλειμμα αυτό θα ανατιμήσει τα πάντα, στοχοποιώντας τους φτωχούς πολύ περισσότερο από τις ελίτ που προωθούν τέτοια πράγματα. Το κατώτερο 10% αυτών με χαμηλά εισοδήματα, πληρώνει τρεις φορές μεγαλύτερο ποσοστό του εισοδήματός τους για ρεύμα. Ο φόρος άνθρακα είναι μηχανισμός περαιτέρω ανισότητας.
Το ότι αυτά τα λέει η WSJ και όχι κάποια λαϊκίζουσα φυλλάδα έχει ιδιαίτερη βαρύτητα, κατά την γνώμη μου. Είναι σαφές σε μένα ότι όλα αυτά είναι μηχανισμός καταστολής της ζήτησης, γενικά, ο φόρος άνθρακα (ή "ΕΤΜΕΑΡ" ή "τέλος υπέρ ΑΠΕ" είναι στην ουσία κεφαλικός φόρος, μη ανταποδοτικός -- πλασματικό είναι το όφελος, κάτι σαν "σωτηρία ψυχής", που στοχεύει κατά προτεραιότητα τους φτωχούς (και τους ηλίθιους).
Την πτυχή της συνταγματικότητας αυτών που κάνει ο τελικά απερίγραπτος να μην πω τίποτα άλλο τύπος μου θυμίζει την συνταγματικότητα όλου του ...Ευρωπαϊκού πειράματος.
1 σχόλιο:
Αν και δεν μ' αρέσει να γενικεύω, οι απερίγραπτοι αυτοί τύποι (οι πολιτικοί) δεν έχουν -εκτός από ελάχιστους- σαφείς εξειδικευμένες θέσεις για το οτιδήποτε από την ιδανική καλλιέργεια της μεταλλαγμένης πατάτας ως το φόρο άνθρακα. Τη δουλειά (κείμενα, τεκμηρίωση, σχέδια νόμου, ενδιάμεσα λόμπινγκ και τέλος πλασάρισμα στο σώμα των τελικών κειμένων για ψήφιση) την κάνουν ομάδες εργασίας σε συνεργασία με προέδρους και παραπροέδους χωρίς όμως οι τελευταίοι να έχουν καθαρή άποψη επί των τεκταινομένων. Γι' αυτό βλέπεις ανακολουθίες πολιτικών θέσεων μεταξύ δυο διαφορετικών χρονικών περιόδων. Έτσι, αυτοί οι μάγκες μένοντας στο σκοτάδι πίσω απ' τους ιθύνοντες έχουν την πραγματική εξουσία, δεν φθείρονται από το φως του προσκηνίου και αφού τελειώσουν τη δουλειά, θα περάσουν σε κάποια επενδυτική εταιρεία, που απ' αυτήν ή κάποια παρόμοια προήλθαν.
Επί του προκειμένου, απλά τα πράματα, ας είναι καλά το ίντερνετ και το σκάιπ. Πώς οι μάγκες απ' τις ΗΠΑ παίρνουν γραμμή και εφαρμόζουν τις πρασινιές της Ευρώπης, ή πώς παλιότερα οι Ευρωπαίοι εφάρμοσαν τις νεοφιλελέ πολιτικές των ΗΠΑ. Οι νέες μέθοδοι επικοινωνίας τα τελευταία 20 χρόνια έκαναν θαύματα και οι "ιδέες" διασπάρθηκαν αστραπιαία.
Καλή θέληση να υπάρχει και όλα γίνονται ...
Δημοσίευση σχολίου