Η Κυβέρνηση Χωρίς Όνομα

Για την ώρα την καλύτερη ονομασία την έχει δώσει ο Professor Moriarty:  Κυβέρνηση 6ης Δόσης.

Ή, Κυβέρνηση 6ης και 7ης Δόσης
Ή, Κυβέρνηση Διψήφιου Ποσοστού (9+9=18, ή 7+8=15)
Ή, Κυβέρνηση Το Κεφάλι Κάτω
Ή, Κυβέρνηση της Αόρατης Μειοψηφίας
Ή, Κυβέρνηση της Δραχμής

Εγώ καλοί μου άνθρωποι όταν δεν είμαι σίγουρος για το τι ακριβώς γίνεται, κοιτάω τα "βασικά" και την "Ιστορία":

Τα "βασικά" είναι ότι (1) Χρωστάμε ποσά που στο τέλος ΔΕΝ θα ξοφλήσουμε (αλλά είμαστε σε εκκαθάριση εν λειτουργία, και όποιος δεν καταλαβαίνει τι σημαίνει αυτό, να ρωτήσει να μάθει. (2) Δια στόματος αρμοδίων, δεν υπάρχει η "Ευρώπη" που νομίζατε ότι ξέρατε. (3) Η όποια Ευρώπη υπάρχει, δεν έχει τα λεφτά που χρειάζεται για να διατηρηθεί σαν Ευρώπη με συμβατικά μέσα. Αυτά, για μένα, συνεπάγονται ότι ή (4) θα μείνουμε στο ευρώ και δεν θα έχουμε ευρώ (ίσως μας δώσουν το "ε.ευρώ" και στην Ιταλία το "ι.ευρώ").  Ή, (5) η Κυβέρνηση Χωρίς Όνομα θα μας βγάλει από το ευρώ, αλλά δεν ξέρει εάν υπάρχει Πλούσιος Θείος να μας δώσει την ρευστότητα που αναζητούμε από το ...1824. Αυτά είναι τα "βασικά".  Θα ξέρουμε τι γίνεται οσονούπω.

Η "Ιστορία" είναι σχετικά εύκολη, αλλά θέλει προσοχή, γιατί είναι σχετικά πρόσφατη, και επομένως εξ ορισμού ...προκατειλημμένη:

Στα απομνημονεύματα του, ο Τσολάκογλου γράφει:

«Ευρέθην αντιμέτωπος ιστορικού διλήμματος : Ή ν' αφήσω να συνεχισθή ο αγών και να γίνη ολοκαύτωμα, ή υπείκων εις τας παρακλήσεις όλων των ηγητόρων του στρατού ν' αναλάβω την πρωτοβουλίαν της συνθηκολογήσεως... "Τολμήσας" δεν υπελόγισα ευθύνας... Μέχρι σήμερον δεν μετενόησα δια το τόλμημά μου. Τουναντίον αισθάνομαι υπερηφάνειαν.»

Στις 30 Απριλίου του 1941 και ώρα 11 το πρωί ο Τσολάκογλου, χωρίς την παρουσία του Αρχιεπισκόπου Χρύσανθου, που είχε αρνηθεί να τον ορκίσει, ορκίσθηκε από μόνος του (- διορίστηκε) στα Παλαιά Ανάκτορα, (σημερινή Βουλή), παρουσία των ανωτάτων διοικητών των δυνάμεων κατοχής, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι τις 2 Δεκεμβρίου του 1942. Κατά την πρωθυπουργία του, προσπάθησε να διατηρήσει τη δραχμή ως κατοχικό νόμισμα, πλην όμως η δέσμευσή του από τις Αρχές κατοχής είχε σαν συνέπεια τη συνεχή υποτίμηση, που οδήγησε σε ραγδαίες αυξήσεις τιμών και πείνα, ενώ η χρυσή λίρα τότε αποθησαυριζόταν. Για την κατάσταση εκείνη οι Γερμανοί επέρριψαν ακέραιη την ευθύνη στους Ιταλούς που δεν έπραξαν τίποτε, κατά αρμοδιότητα που διατηρούσαν, για να προλάβουν αυτή την οικονομική εξέλιξη, αν και εισήγαγαν στη συνέχεια τη λεγόμενη "μεσογειακή δραχμή".

Αυτή η "Ιστορία" είναι από εδώ (και οι υπογραμμίσεις δικές μου). Ο νυν Αρχιεπίσκοπος, μόνο Χρύσανθος δεν είναι: «Δεν μπορώ να ορκίσω Κυβέρνηση προβληθείσα από τον εχθρό, εμείς γνωρίζουμε ότι τις Κυβερνήσεις τις ορίζει ο λαός ή ο Βασιλεύς.» Για την στάση του αυτή, στις 2 Ιουνίου του 1941, με Συντακτική Πράξη της κατοχικής κυβέρνησης, καθαιρέθηκε από το αξίωμά του.

Υπάρχει και η Ιστορία από το 1824:  Τα δάνεια της ανεξαρτησίας κατά κοινή ομολογία υποκίνησαν τους δύο εμφύλιους το 1824. Όπως έλεγε ο Γκούρας, “χρυσού λαλούντος άπας άπρακτος λόγος”. Επι πλέον ήταν προφανές ότι θα επικρατούσε εκείνο το κόμμα που θα έπαιρνε το δάνειο, καθʼόσον, “νόμος και ισχύς αι λίραι του δανείου”.  Με την εξαγορά βουλευτών και στρατιωτικών διέφθειραν τον κοινοβουλευτισμό και τη διοίκηση.

Βέβαια, οι μέρες είναι πονηρές, και οι κωλοτούμπες, ή οι πιρουέτες, στο πρόγραμμα. Αν λοιπόν τα φαινόμενα απατούν και it looks like a duck but it needs batteries, εεε... θα το καταλάβουμε, και εάν έχω καταλάβει λάθος, θα ζητήσω ...συγγνώμη.

Πῶς είναι δυνατόν ένας απείθαρχος ρέμπελος ωχ-αδελφικός, αναβλητικός κλπ. Λαός (Λαός δηλαδή του περίπου) να υιοθετήσει ως νόμισμα το € (Νόμισμα του ακριβώς)που δεν αντικατοπτρίζει κανένα από τα χαρακτηριστικά του? ερωτά ο a. thymosophus.