Ευρωσκεπτικισμός

Δεν με ενδιαφέρουν τα κίνητρά του, δεν αντέχω τους Έλληνες που δηλώνουν ότι είναι ομοϊδεάτες του, ξέρω ότι μπορεί να μου σερβίρει απλή ρητορεία. Ούτε τρομοκρατούμαι με το ενδεχόμενο, μετά την Ιρλανδία να είναι η Πορτογαλία, και μετά η Ισπανία, και μετά όλη η ΕΕ.

Συμφωνώ με το εξής: Τα χαμηλά επιτόκια και το σκληρό νόμισμα και (δεν το λέει, το προσθέτω εγώ) η παράνομη, με δωροδοκίες και λαδώματα, ή η φαύλη, με ψευδείς καταστροφολογίες, ή υπεραισιόδοξους καταναλωτισμούς προώθηση προϊόντων και υπηρεσιών σε λαούς που δεν ήθελαν, ή δεν ήξεραν, με πολιτικούς που τα είχαν πιάσει για να το μεθοδεύσουν, μας έχει φέρει εδώ. Και δεν με ενοχλεί μόνο όταν κάνουν άλλοι επιδρομή στην τσέπη μου και την χώρα μου. Με ενοχλεί όταν και εγώ γίνομαι τρωκτικό για να ροκανίσω επιδοτήσεις και ξένα λεφτά. Το ίδιο και ίσως περισσότερο. Το πρώτο με εξοργίζει. Το δεύτερο με κάνει και ντρέπομαι.

Και συμφωνώ ότι εάν κλέψεις από τους ανθρώπους την ταυτότητά τους και την συνείδησή τους και αν τους κλέψεις την δημοκρατία τους, το μόνο που θα τους μείνει είναι ο εθνικισμός και η βία. Δημοκρατία με ΜΜΕ σαν τα δικά μας και με το σημερινό Πολίτευμα και Σύνταγμα, απλά, δεν είναι Δημοκρατία. Όλες οι εξουσίες σε ένα άτομο, που πρώτα πρέπει να προσκυνήσει σε άγνωστα κέντρα, που όλως τυχαίως έχουν και εργαλεία να αναδεικνύουν ή να καταστρέφουν. Τώρα, για αυτό μάλλον δεν φταίει η ...Ε.Ε., αλλά δεν το έχω ψάξει κι όλας...

Ούτε εγώ θα στενοχωρηθώ εάν καταρρεύσει το Ευρωπαϊκό πείραμα, και ναι, φοβάμαι και για την επόμενη μέρα.