Περίεργοι τριγμοί στο Chicago

Να μία άκρως περίεργη είδηση, που την είδα στα links της Ζάχαρης:

Energy Trading Resumes After Daily Price Limits Doubled. Φράκαρε και έκλεισε για λίγο η διαπραγμάτευση στο Chicago Mercantile Exchange (αν είναι δυνατόν) με διαδοχικά limit down σε πετρέλαια και πετρελαιοειδή. Και κάτι αντίστοιχο έγινε και την περασμένη εβδομάδα.

Daily limits hit, amid a widespread drop across markets. Αυτό μου θυμίζει τον Ιούλιο-Αύγουστο του 2008. Προοίμια του κράχ του φθινοπώρου του 2008. Να μην το ξεχνάμε, πολλή από την τρέλα που ζούμε οφείλεται στο κραχ του 2008 και τα απόνερά του, και τα απόνερα από την πρωτοφανή ρευστότητα που έχει μπει στο σύστημα από τις αρχές του 2009. Θυμίζω ότι όλοι οι σοφοί αποδίδουν την ύφεση του ’30 σε έλλειψη ρευστότητας. Λογικά, η ρευστότητα που έχει εισρεύσει τα τελευταία 2 χρόνια μείωσε τον φόβο της ύφεσης, αλλά αύξησε τον πληθωρισμό (και την τιμή του χρυσού και του καλαμποκιού).

Τώρα, αν αυτό που γίνεται δεν είναι προσωρινή διόρθωση, σημαίνει ότι η φούσκα κρατήθηκε λίγο …φουσκωμένη, αλλά ο κόσμος δεν αντέχει. Έβαλα τις τιμές του καλαμποκιού, (από εδώ) που δεν είναι σεξουαλικό σαν τον χρυσό (που, μην το ξεχνάτε, δεν τρώγεται).

Χωρίς να είμαι …Νοστράδαμος, το κραχ του 2008 έγινε στο απόγειο της «παγκοσμιοποίησης», που σημαίνει αυξημένο συστημικό ρίσκο, κοινώς τούμπες ανεξέλεγκτες,. Τα πολλά λεφτά, δεν χάθηκαν το 29, χάθηκαν δύο χρόνια αργότερα. Τι περίεργοι καιροί…

Εν τω μεταξύ, οι Γερμανοί το βιολί τους (δηλαδή έχουν γίνει ΟΛΟΙ βιολιτζήδες) και συνεχίζουν τις ασυναρτησίες περί περικοπή της ηλεκτροπαραγωγής τους… Ils sont fous ces allemands, και σίγουρα δεν τους καταλαβαίνω, ούτε τους ίδιους, ούτε τα πολιτικά τους..