Καζάκης (και ποιά είναι τα PIGS?)

Δεν το ξέρω τον άνθρωπο, συγγνώμη που είμαι λίγο επφυλακτικός, αλλά τυχαίνει να συμφωνώ μαζί του και να επαυξάνω.

Πιστεύω, αλλά βαριέμαι να ξεκινήσω ...νέα ιστοσελίδα για να το αναπτύξω, ότι στο αδιέξοδο που de facto (και, σιγά-σιγά, μέσω Μνημονίου, de jure) διαφαίνεται, η στάση πληρωμών και η έξοδος από την ευρωζώνη είναι, ή θα είναι περίπου εξ ίσου επώδυνη (βασικά γιατί μάλλον αδιάβαστοι είμαστε πάλι) αλλά ευνοϊκότερη για την χώρα μας. Την "χώρα" μας, δεν την ορίζω σαν "έθνος", "πατρίδα" και τέτοια ασαφή, αλλά σαν την δυνατότητα να υπάρξουμε με λίγες παραπάνω οικονομικές επιλογές, με λίγο λιγότερη εξαθλίωση, και με λίγη ελάχιστα καλύτερη διάσωση "ασημικών" να αφήσουμε στα παιδιά μας. Εμείς, ξοφλημένοι είμαστε (κι ας μην το ξέρουμε).

Όσο το καθυστερούμε, τόσο χειρότερα, το έχω ξαναπεί... Ιδανικά, θα έπρεπε να το είχαμε κάνει τον Ιανουάριο του 2009, ή τον Νοέμβριο του 2009, ή τον Απρίλιο του 2010, ή τον Απρίλιο του 2011.

Είδα τον προσωπικό φόβο και ανασφάλεια στα μάτια των συνομιλητών του Καζάκη. Έχετε δίκιο ρε παιδιά να φοβάστε, αλλά, δυστυχώς, έχει δίκιο. Και να πάω ένα βήμα παραπέρα στον συλλογισμό του... Ήξεραν ότι δεν μπορούμε να ξεπληρώσουμε, και δάνειζαν. Πίεσαν ή λάδωσαν για να αγοράσουμε από αυτούς με δανεικά. Μέρους του ΑΕΠ τους είναι τα δάνειά μας... Τα αρνητικά μας ισοζύγια είναι το πλεόνασμά τους.

(δείτε το γράφημα στην Ζάχαρη και στο The New Republic).  Τον Καζάκη τον βρήκα εδώ, μέσω του axinosp. Δηλαδή, με συγχωρείτε, ποια είναι τα γουρούνια;