Η Καταστροφή Κεφαλαίου

http://www.iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=8826:kriseis-tolios&catid=54:anpolitiki&Itemid=284

http://www.rizospastis.gr/story.do?id=4989370

Αν ήμουν ...αριστερός, θα ερμήνευα τον Μαρξ όπως οι αριστεροί. Αλλά δεν νομίζω ότι είμαι αριστερός, και νομίζω ότι 1) οι ιδεολογίες φτιάχνονται για να εξυπηρετούν πολιτικές (ή γεωπολιτικές) και 2) μια χαρά είναι όλες οι θεωρίες, και οι ιδεολογίες, αλλά κολλάνε στην εφαρμογή και στις λεπτομέρειες.  Όλες οι κοινωνικές και οικονομικές θεωρίες έχουν τα προβλήματά τους, αλλά από την αρχή του σύγχρονου πολιτισμού (κάπου πριν από 4-5.000 χρόνια), ο κόσμος περνάει καλά όταν έχει καλό καιρό, όταν υπάρχουν άνθρωποι, αλλά να μην είναι τόσοι που να μην έχουν τι να φάνε, ή, αν είναι πολλοί, να βάζουν άλλους να δουλεύουν για να τρώνε αυτοί καλύτερα, και τα συστήματα διοικητικής αναδιανομής, είτε αφορούν σε Μυκηναίους άνακτες, είτε σε Άγιους Ρωμαίους Αυτοκράτορες, είτε σε ...Σοβιετικά ή Μαοϊκά συστήματα, όλα, μα όλα, έχουν καταπίεση.  "Καταπίεση" είναι η επιβολή κανόνων που δεν αρέσουν.  Η Δημοκρατία, και η Ελευθερία, και η Ελευθερία της Αγοράς,  είναι κατασκευάσματα εκλογίκευσης της καταπίεσης.

Δεν έχω διαβάσει (πρόσφατα) τον Μαρξ για να ξέρω τι ακριβώς έλεγε, και θυμάμαι ότι, γενικά, η περίοδος του μέσου του 19ου αιώνα είχε αρκετά προβλήματα για να ευδοκιμήσουν ένα σωρό θεωρίες, και, αν το ψάξω, είμαι σχεδόν σίγουρος ότι και αυτή η θεωρία είχε μάλλον να κάνει με παραπονεμένους του Μεγάλου Παιχνιδιού, που δεν είχαν αποικίες να βρουν διέξοδο. Και όταν τις βρήκαν, ευχαρίστως τις χρησιμοποίησαν εναντίον του κακού της περιόδου, που δεν ήταν άλλος από την ..."Αγγλία".   Οι αποικίες, αν τις δούμε σαν "έξω από το σύστημα στο οποίο εμείς τώρα ζούμε",  δεν είναι άλλο από τον ...λάκκο με τα σκατά, ή την δεξαμενή χαμηλής θερμοκρασίας για την παραγωγή χρήσιμου "Έργου" με τους περιορισμούς του Δεύτερου Νόμου.

Μακριά από μένα οι βαθιές αναλύσεις και η ερμηνεία "κοινωνικών" θεμάτων με τους Νόμους της Θερμοδυναμικής, αν ήμουν τόσο έξυπνος, θα ήμουν μαθητής του John Nash...  Ωστόσο, δεν υπάρχει τόσο μεγάλο μυστήριο στους οικονομικούς κύκλους.  Κάποτε, μάζευε ο φύλαρχος χρυσάφι ή σιτάρι (ή και τα δύο) μέχρι που είχε αρκετό στρατό να πάει να κλέψει του γείτονα, αν ο γείτονας είχε και αυτός... Και οι πόλεμοι κατέστρεφαν το σιτάρι και κατανάλωναν το χρυσάφι, και άντε πάλι από την αρχή.

Το απλοϊκό αυτό μοντέλο κάπου έγινε πιο πολύπλοκο με το ...Money and Banking, και με την δημιουργία ζήτησης με εξαγωγές, ή με εισαγωγές.   Η δημιουργία χρήματος (που τόσο ενοχλεί αυτούς που αναπολούν το στάνταρ του χρυσού, ή το στάνταρ των σπάνιων οστράκων -- ίδια ιδέα, μεταξύ μας), γίνεται πολύπλοκο θέμα όταν συνδυάζεται με την παγκοσμιοποίηση και όλο επικίνδυνο όταν περισσότεροι του ενός θέλουν να αποκτήσουν συγκριτικά πλεονεκτήματα και μεταφράζεται στο να θέλουν περισσότεροι του ενός πυρηνικά όπλα, ή τώρα που δεν είναι ...πολιτικά ορθά, ομάδες αεροπλανοφόρων.  Δηλαδή, και η σημερινή εκδοχή της ισορροπίας μπορεί να εξεταστεί με άλλο πρίσμα σε 50 ή σε 500 χρόνια.

Η σημερινή κρίση (δηλαδή η ερμηνεία της) μπορεί, τελικά, να είναι απλή και ανέφερα μια πιθανή πτυχή της σε διάλογο με τον Professor Moriarty.    Αυτό που φυσικά δεν μπορώ να ξέρω είναι εάν συνειδητά πχ άφησαν την Lehman να χρεοκοπήσει... Θα χρεοκοπούσε ούτως ή άλλως, αλλά την άφησαν, ή τους ξέφυγε, πάμε σε θεωρίες συνωμοσίας, και δεν είναι αυτό το ζητούμενο. Το συμπέρασμα δεν αλλάζει: Καταστράφηκε Κεφάλαιο, και καταστρέφεται Κεφάλαιο, ή καταστρέφεται Κεφάλαιο, ή "φούσκα", δηλαδή αυτό που δημιουργείται ότι περισσότερα χρήματα κυνηγάνε τα ίδια, ή όχι τόσο γρήγορα αυξανόμενα αγαθά.   Όπου οι συνέπειες δεν είναι ίδιες για όλους, φυσικά, σε γεωπολιτικό επίπεδο. Πάντως, η "φούσκα" που σκάει σήμερα, δεν νομίζω ότι είναι η τυπική καπιταλιστική φούσκα που ίσως σκεφτόταν ο Μαρξ. Η σημερινή μάλλον ξεκίνησε από την χρηματοδότηση του Ψυχρού Πολέμου, όταν το δολάριο βγήκε από το στάνταρ του χρυσού, το 1971 (αν και είχε ξεκινήσει το 1933), και ο Νίξον πήγε επίσκεψη στην Κίνα, το 1972.  Ακριβή η ύφεση του 1929, ακριβός και ο Ψυχρός Πόλεμος.

Εμείς, δεν έχουμε καμία γεωπολιτική δικαιολογία για τα χάλια μας.  Όταν η Δύση γνώρισε την έκρηξη των αγορών και της ανάπτυξης, με την εκλογή του Ρήγκαν (και με τον Βόλκερ στην Fed), το 1981, εμείς επιλέξαμε τον Ανδρέα Παπανδρέου, που δεν τύπωσε ή δεν δανείστηκε, ή δεν έκλεψε λεφτά για να επενδύσει στο ...μέλλον, ή στην άμυνα, ή στην παιδεία, ή στην βιομηχανία, ή στην παραγωγή, αλλά τα έφαγε σε κατανάλωση και πολυκατοικίες στα Σούρμενα που τώρα είναι στα αζήτητα, αφού φάγαμε και ότι είναι φτιαχτεί σε όλη την περίοδο από το 1960 και μετά -- αυτοί οι κακοί βιομήχανοι, από τους οποίους μας έσωσε η ...Ευρώπη.  Τώρα ισχύει το "eat shit".

Θα με ρωτήσετε, που μου ήρθαν όλα αυτά, Κυριακάτικα... Φταίει ο Π-Π, που μου έστειλε αυτόν τον σύνδεσμο που κλαψουρίζει δικαιολογίες και προτροπές για να επενδύουν τα συνταξιοδοτικά ταμεία σε Πράσινη Ανάπτυξη. Τα συνταξιοδοτικά ταμεία έχουν, διεθνώς, περί τα 70-75 τρις δολάρια.   Αν αυτά τα κεφάλαια πάνε σε Πράσινη Ανάπτυξη, μόνο ο Γ' Παγκόσμιος Πόλεμος είναι πιο αποτελεσματικό σενάριο Καταστροφής Κεφαλαίου:  Τόσος κόσμος νομίζει ότι έχει αποταμιεύσει Κεφάλαιο για όταν γίνει 63 ή 65, ή 67 ετών, αν το επενδύσουν σε Πράσινη Ανάπτυξη, θα το χάσουν, αφού η Πράσινη Ανάπτυξη βασίζεται σε επιδοτήσεις, δηλαδή σε φόρους, αλλά αφορά μη παραγωγικές, μη ανταποδοτικές δουλειές, δηλαδή η σύνταξη των θυμάτων θα εξανεμιστεί στο υπερπέραν, και θα φέρει σε σύγκρουση τους συνταξιούχους με τους μελλοντικούς φορολογούμενους.  Και οι συνταξιούχοι δεν θα έχουν τον αποθηκευμένο θησαυρό για να καταναλώνουν, και οι μελλοντικοί φορολογούμενοι θα έχουν μειωμένο διαθέσιμο εισόδημα για να καταναλώνουν.  Οι πονηροί βέβαια γνωρίζουν ότι δεν θα πάνε και τα 70-75 τρις σε αιολικά και αηδίες, αλλά 1-2% των 70 τρις είναι πάρα πολλά λεφτά...  Αποανάπτυξη δεν θέλατε?   Ξεκινήστε από την σύνταξή σας.