Από την Ουτοπία στην ...

Όχι επειδή είναι παραμονή Πρωτοχρονιάς, αλλά είναι, και θα κάνω τις ...ανασκοπήσεις μου.

Πρώτον, ειλικρινά ευχαριστώ για την τιμή που μου κάνατε να παρακολουθείτε αυτά που έχω γράψει. Σε όσους ξέρω μόνο από τα διαδικτυακά τους ψευδώνυμα, χρωστάω ευχαριστίες για την ενθάρρυνση να προωθήσω ένα θέμα κόντρα στις διαφημίσεις και την προπαγάνδα των πάντων, για την αλληλογραφία και για τις πληροφορίες.

Τα θέματα που έχω παραθέσει δεν είναι διασκεδαστικά, αν και έγιναν διασκεδαστικά όταν αποφάσισα να ακολουθήσω συμβουλές αγνώστων φίλων να βρω τους πράσινους …δαίμονες, ή τα …λεφτά. Και, φυσικά, ευχαριστώ για την βοήθεια τους πρασινοπαθείς φίλους που έχουν ετοιμάσει πολύ από το υλικό των τελευταίων 8-9 μηνών.

Δεύτερον, η σύντομη ανακεφαλαίωση είναι η εξής:

Όπως και να τις στολίσουμε, οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (και αναφέρομαι στα αιολικά και τα φωτοβολταϊκά) είναι, σήμερα, μια ακριβή «ουτοπία». Για πολλούς από εσάς (και για μένα πριν από χρόνια) είναι μια απαραίτητη προσαρμογή. Εσείς, που πιστεύετε αυτό, είστε οι καλοπροαίρετοι, και εσάς εκμεταλλεύονται. Εμένα απλά με καταπιέζουν. Είναι ουτοπία αυτές οι ΑΠΕ, γιατί, με τον σημερινό τρόπο ζωής, δεν πρόκειται ποτέ να είναι βιώσιμες από μόνες τους, ή σημαντικές σαν μετρήσιμη συμβολή στην παγκόσμια χρήση ενέργειας. Και η ουτοπία γίνεται κοροϊδία όταν επικαλείται μοντέλα, προσομοιώσεις και θεωρίες περί κλιματικής αλλαγής για έρεισμα. Η δε κοροϊδία γίνεται ύβρις, όταν συνδέεται με την επιταγή «πρέπει και μπορούμε να κάνουμε κάτι». Τέλος η ύβρις γίνεται απάτη όταν φτιάχνεται μηχανισμός πλουτισμού, σε βάρος του κόσμου, χωρίς καν να λύνει τα ενεργειακά και τα περιβαλλοντικά προβλήματα από όπου ξεκίνησε η ουτοπία. Το πώς οι Ουτοπίες γίνονται Απάτες, νομίζω, χωρίς να σας ξέρω, ότι το καταλαβαίνετε.

Αν προσέξατε, έδωσα έμφαση στις λέξεις «με τον σημερινό τρόπο ζωής». Και αν πάτε πίσω στις αναρτήσεις μου θα δείτε ότι σε τέτοιους μονολόγους, πάντα λέω «με τον σημερινό τρόπο ζωής». Αν κάπου έχω και εγώ αμφιβολίες, είναι εάν ο «σημερινός τρόπος ζωής» είναι διατηρήσιμος. Και, στον Δυτικό κόσμο, ξέρω ότι υπάρχουν στοιχεία μη διατηρησιμότητας. Η «μη διατηρησιμότητα», όμως, δεν έχει σχέση με ΑΠΕ. Έχει σχέση με το "τι καταναλώνουμε;" σε σχέση με το "τι παράγουμε;". Ή, με το ότι οι Κινέζοι παράγουν περισσότερα, με φτωχότερο τρόπο ζωής. Το μόνο που πετυχαίνει η χρήση ΑΠΕ, σε μεγάλη κλίμακα, είναι να μειώσει τους ρυθμούς ανάπτυξης, και επομένως τον «πλούτο» και τα βιοτικά επίπεδα του κόσμου που τις χρησιμοποιεί. Απλά οικονομικά. Βέβαια, αν πείσουμε τους Νότιους να βάζουν ΑΠΕ όταν οι Βόρειοι έχουν πυρηνικά και εξάγουν ΑΠΕ, είναι ένας τρόπος να έχουμε απασχόληση στον Βορά και ωραίες παραλίες με φτηνές καμαριέρες στον Νότο. Σκεφτείτε το αυτό.

Τις ευχές μου για ένα ...αειφόρο 2011, θα σας τις πω αύριο.