Ενάντια στο Μαύρο (Πράσινο) Μέτωπο

Τον τίτλο και την ιδέα για την ανάρτηση την πήρα από την Ολυμπία.

Την κομματική-πολιτική πραγματικότητα, όπως την βλέπω εγώ την έχω ζωγραφίσει στο παραπάνω σκίτσο (κάπου από αυτήν την ενότητα).  Το "Μαύρο Μέτωπο" που αναφέρει η ανάρτηση της Ολυμπίας, είναι η νεοταξική εκδοχή της Ευρώπης, ή η "Ευρώπη" (σε εισαγωγικά), και η συμμαχία της με τους ντόπιους τσιφλικάδες που δεν βλέπουν πέρα από την μύτη τους και φοβούνται το αύριο (λες και δεν είναι αναπόφευκτο το αύριο).

Για μένα, δεν χρειαζόμαστε "ελιγμό". Ο "ελιγμός" είναι κάτι πρόσκαιρο.  Χρειαζόμαστε την de profundis συμμαχία δεξιών, αριστερών, κεντρώων, παρδαλών, ό,τι νά'ναι, φτάνει να θέλουν κάποια εκδοχή αυτοδιαχείρισης και ελευθερίας.  Είτε είναι οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, είτε ο Καζάκης και το ΕΠΑΜ, είτε η Ανταρσύα, είτε ο Τσίπρας, είτε το ΚΚΕ.  Και όσοι από την ΝΔ ή το Πασόκ το βλέπουν και θέλουν να παίξουν.   Όσοι και όποιοι.  Αν δεν συμβεί, δεν πειράζει, και 1204 φάγαμε, και 1453, και 1897, μαθημένο το βουνό από χιόνια, δεν θα είναι χειρότερα από άλλες φορές.

Last call!