Προπαθώντας να ξεφύγουν από το Χορμούζ

http://uk.reuters.com/article/2015/11/17/uk-iraq-kurdistan-oil-idUKKCN0T61HL20151117

https://www.stratfor.com/analysis/syrian-kurdish-ambitions (27-07-2012)

http://www.nytimes.com/interactive/2014/07/03/world/middleeast/syria-iraq-isis-rogue-state-along-two-rivers.html

http://www.nytimes.com/interactive/2014/06/12/world/middleeast/the-iraq-isis-conflict-in-maps-photos-and-video.html

Η είδηση είναι ότι πετρέλαιο από το Κουρδιστάν (να την η λέξη, χρησιμοποιείται) έφτασε στην Μεσόγειο μέσω Ισραήλ, όπου ενοχλείται η Βαγδάτη (που μάλλον λέει ότι είναι δικό της το πετρέλαιο, και ποιος τολμάει να πει κιχ αφού η Βαγδάτη είναι μεγάλος προμηθευτής πετρελαίου). Και είναι μέσα και Έλληνες εφοπλιστές, και φορτώματα-ξεφορτώματα έξω από την Μάλτα, αντικείμενο κινηματογραφικού έργου.

Στην Μέση Ανατολή, και σε άλλα μέρη και χρόνους, υπάρχουν λαοί που έχουν φιλοδοξίες, και υπάρχουν και ...συμφέροντα, και σίγουρα υπάρχουν, υπήρξαν και θα υπάρχουν ...αδικίες.  Η περίληψη της Μέσης Ανατολής σήμερα, καλώς κακώς, είναι ότι τροφοδοτεί με πολύ πετρέλαιο το ...αυτοκινητάκι σας και το καλοριφέρ σας, και σας/μας κακοφαίνεται όταν κρυώνουμε ή δεν έχει βενζίνη το βενζινάδικο.  Το πολύ πετρέλαιο περνάει από τα στενά του Χορμούζ και, όπως με κάθε Στενά, είναι ..."στενά".

Αν κρίνετε από την φιλολογία για το ποιος δημιούργησε το ISIS, υπάρχει πολύ θέατρο. ISIS είναι οι (Σούνιδες) Άραβες της περιοχής, που κάποτε τους καπέλωνε η Οθωμανική αυτοκρατορία και μετά τον Α' ΠΠ παγιδεύτηκαν σε τεχνητά σύνορα-αχταρμά, βολικές ευθείες του Sykes-Picot.   Μετά το πράγμα έμπλεξε περαιτέρω με τις δύο υπερδυνάμεις που προέκυψαν λίγο πριν το Ψυχρό Πόλεμο, και με τον ίδιο τον Ψυχρό Πόλεμο, και οπωσδήποτε μετά το 1979, την 11η Σεπτεμβρίου και τους πολεμους στο Ιράκ.

Αυτό που διαμορφώνεται σήμερα είναι οι λεγόμενες "περιφερειακές δυνάμεις", όχι ακριβώς φίλα κείμενες η μία προς την άλλη (Τουρκία, Ιράν, Άραβες) φυσικά το Ισραήλ μεσ' στην μέση, και, πείτε το "συμφέροντα", πείτε το "γεωπολιτικά", η ανάγκη για πετρέλαιο (και ο έλεγχος του πετρελαίου) και ανάγκη λαών να ...υπάρχουν.

Δεν μπορώ να κάνω fast forward την ...Ιστορία, αλλά νομίζω ότι για την ώρα το κλειδί είναι ποιός τελικά θα ελέγχει αυτό το παραλληλόγραμμο ανάμεσα στο Χαλέπι, και τα σύνορα Τουρκίας-Συρίας.  (Μπορεί να κάνω 100% λάθος, αλλά μοιάζει ότι πρόσκαιρα υπάρχει μερική ...σύγκλιση απόψεων στο θέμα, αλλά κολλάει σε ...αντικειμενικές δυσκολίες.  Δεν δηλώνω ειδικός στο θέμα, αλλά το βρίσκω ενδιαφέρον).  Όσο για την Ρωσία που τόσο συγκινεί μερικούς, όπως όλοι οι άλλοι, κοιτάει τα δικά της συμφέροντα. Το μείζον συμφέρον της είναι η Ουκρανία (και νομίζω ότι μάλλον έχει επέλθει κάποια εκδοχή του συμβιβασμού που προφήτευε ο Κίσιντζερ.  Δεν ξέρω εάν για τους Ρώσους η Συρία είναι αυτοσκοπός ή διαπραγματευτικό εργαλείο, η κοινή λογική λέει ότι γενικώς και αορίστως ο Άσαντ είναι δικός τους, και, όσο νά 'ναι, όσο πιο προβληματικό είναι το πετρέλαιο και το αέριο από το Ιράν κλπ μέσω ...Μέσης Ανατολής,  τόσο ανεβαίνει το κασέ τους.