Κλιματολογία (1)

M: An argument isn’t just contradiction.
A: It can be.
M: No it can’t. An argument is a connected series of statements intended to establish a proposition.
A: No it isn’t.
M: Yes it is! It’s not just contradiction.
A: Look, if I argue with you, I must take up a contrary position.
M: Yes, but that’s not just saying ‘No it isn’t.’
A: Yes it is!
M: No it isn’t!

Μετά από αυτό είμαι έτοιμος να συζητήσω για την ...κλιματική αλλαγή

Ή, για την ακρίβεια, για την υπόθεση εργασίας ότι το κλίμα έχει αλλάξει ή/και ο πλανήτης υπερθερμαίνεται σαν αποτέλεσμα ανθρωπίνων δραστηριοτήτων, και συγκεκριμένα την καύση πετρελαίου και κάρβουνου (μίσος για το κάρβουνο) για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας και για μεταφορές. Η πρόταση, συνεχίζει με την παραίνεση για αλλαγή τρόπου ζωής, εξοικονόμηση, και κυρίως μαζική χρήση ΑΠΕ για παραγωγή ηλεκτρισμού.


Θα κάνω μια παρένθεση: Δεν ξέρω ποιος ξεκίνησε το όλο προβληματισμό της κλιματολογίας, πιστεύω ότι είναι η ίδια παρέα που ασχολιόταν με το Club of Rome και το Limits to Growth, μεταξύ πολέμου 6 ημερών και Yom Kippur και εμπάργκο πετρελαίου. Τότε, οι θετικές επιστήμες ήταν, ακόμα, της μόδας στην Αμερική, αλλά το Βιετνάμ, η μαζική εφηβεία των baby boomers, η απουσία σημαντικών αφροδισίων νοσημάτων, τα απρόσκοπτα αντισυλληπτικά, τα εύκολα ναρκωτικά, η Σοβιετική προπαγάνδα, και ομολογουμένως τραγικές πρακτικές στην παγκόσμια χημική βιομηχανία, είχαν φτιάξει ένα περίεργο πλέγμα χίπυς, επαναστατών, οικολόγων, ερωτύλων, αξύριστων, ακούρευτων, αντιτεχνολόγων κλπ. Το Club of Rome εμφανίστηκε το 1968, από τις πρώτες ΜΚΟ, με διάφορους «περίεργους» (arts and farts τους λέω εγώ, με ταγάρια θα λέγαμε σήμερα) αλλά και σοβαρούς. Ένα από τα επιτεύγματα αυτής της ΜΚΟ ήταν και το βιβλίο του 1972 The Limits to Growth.


Αυτό το βιβλίο ήταν ίσως ή πρώτη δημοσιοποιημένη χρήση μοντέλων (για μη στρατιωτική χρήση) σε υπολογιστές. Απόλαυση. Είχαν πλάκα τα μοντέλα... Έπαιρνες πολύπλοκες εξισώσεις και αντί να βγάζεις τα μάτια σου με λογαριθμικούς πίνακες ή λογαριθμικούς κανόνες, έγραφες ένα πρόγραμμα και έβλεπες πλανήτες να περιστρέφονται, υποβρύχια να επιταχύνονται, βόμβες βυθού να σκάνε ή ICBM’s να προσγειώνονται στην πόλη της αρεσκείας σου. Η παρέα του Club of Rome πήρε λογαριθμικές και άλλες εξισώσεις και απέδειξε ότι, με τους τότε ρυθμούς ύπαρξης και με τις παραδοχές των εξισώσεων του μοντέλου τους, το πετρέλαιο, ο κόσμος και ο πολιτισμός κάποτε θα τέλειωναν, ίσως πριν το 2000. Η δουλειά, τότε ήταν πρωτοποριακή, και κακώς κακολογήθηκε, αλλά, ως συνήθως κάποιοι πήραν τα αποτελέσματα μιας προσομοίωσης και έβγαλαν συμπεράσματα. Το μοντέλο, πολύπλοκο τότε, παιχνίδι σήμερα, δεν είχε ούτε μηχανισμούς αύξησης τιμών, ούτε προβλέψεις αλλαγής τεχνολογιών, ούτε προέβλεπε πολέμους, νίκες, ήττες κλπ (και τότε η Κίνα δεν υπήρχε, ενεργειακά). Η χρήση υπολογιστή για προσομοίωση κοινωνικών θεμάτων ήταν ενδιαφέρουσα, αλλά η τοις μετρητοίς αποδοχή ορισμένων συμπερασμάτων «ελλιπής» (αν είσαι με τα ταγάρια), βλακώδης και παραπλανητική αν δεν είσαι.


Από το 1972 μέχρι σήμερα, οι υπολογιστές έγιναν λίγο πιο ισχυροί, η επιστήμη πιο εξειδικευμένη, οι έγχρωμοι εκτυπωτές φτηνοί, και αυτό άνοιξε καινούργια λαμπρά πεδία δράσης.

Το πώς ξεκίνησε το κίνημα ή η θρησκεία της κλιματικής αλλαγής δεν το έχω καταλάβει. Υποτίθεται ότι από το 1976 είχε ο Gore περιβαλλοντικές ευαισθησίες (και εγώ), και από το 1990 του μπήκε η ιδέα ότι το περιβάλλον θα ήταν καλή πλατφόρμα για καμπάνια στην Αμερική, με ιδέες Περιβαλλοντικού Marshall Plan. Περί το 1997 άρχισε να σπρώχνει για την συμφωνία του Κυότο, που δέχτηκαν οι πάντες πλην των …ΗΠΑ. Την περίοδο εκείνη είχα άλλα στο κεφάλι μου και ομολογώ έχω χάσει επεισόδια. Τον Gore τον θυμάμαι σαν τον ήσυχο αντιπρόεδρο του ερωτύλου Κλίντον, ούτε ο ένας ούτε ο άλλος του γούστου μου. Αργότερα τον άκουσα στην προεκλογική του εκστρατεία και ομολογώ ότι δεν μου άρεσε καθόλου το ευαγγελικό και σαφώς φορομπηχτικό ύφος του. Και μετά πήρε Νόμπελ και από τότε με έχουν πρήξει τα κανάλια με το επικείμενο τέλος του κόσμου.


Από το Climategate που έσκασε το φθινόπωρο του 2009, μέχρι σήμερα, έχουν ακουστεί κατά κόρον επιχειρήματα ένθεν και ένθεν. Μπήκα στον μπελά να το παρακολουθήσω, χάρη στην κυρία Μπιρμπίλη, και την μετονομασία του Υπουργείου Διαπλοκής, σε Υπουργείο Κλιματικής Αλλαγής. Έβαψαν τον Μανωλιό …πράσινο! Ωστόσο, όσον αφορά την κλιματική αλλαγή μπορώ να σας πω που έχω καταλήξει:

1. Επιστήμη με δημοψηφίσματα, δεν είναι επιστήμη, είναι κάτι σαν δημοκρατική θρησκεία.


2. Το κλίμα της Γης αλλάζει επί 4 ή 14 δισεκατομμύρια χρόνια, και υπάρχω επειδή έλιωσαν οι παγετώνες πριν 50.000 χρόνια, και δεν πάγωσαν ή δεν καήκαν οι πρόγονοί μου στις αλλαγές, έκτοτε. Η Μεσόγειος έχει ξεραθεί και πλημμυρήσει πολλές φορές στην γεωλογική ιστορία της, κάποτε η Σαχάρα είχε δάση και η Ελλάδα ελέφαντες. Αυτά δεν χρειάζονται καν παραπομπές.

3. Σίγουρα έχουμε επηρεάσει τον πλανήτη με τον αριθμό μας και τις διατροφικές και άλλες συνήθειες, και ίσως να έχουμε αυξήσει το CO2, και τον ελεύθερο υδράργυρο, και τα οργανοφωσφορικά, και τα διάφορα κακά. Ως εκεί, τελεία. (Το όζον τι έγινε;)


4. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι εκτίμησης της θερμοκρασίας του πλανήτη τα τελευταία 100.000 ή 2.000 ή 200 χρόνια. Ακόμα και σήμερα, δεν υπάρχει μία τρύπα να πάρεις θερμοκρασία, υπάρχουν εκτιμήσεις από παρατηρήσεις. Για να βγούνε συμπεράσματα, τι κάνει ο πλανήτης, επεξεργάζονται στοιχεία σταθμίζονται ισοσταθμίζονται και επεξεργάζονται. Η ομάδα που συντόνιζε την επεξεργασία, έγινε τσακωτή να μαγειρεύει προκειμένου να αποδείξει κάτι που δεν προέκυπτε από μόνο του: Climategate.

5. Το κλίμα της Γης, επηρεάζεται από επίγειες δραστηριότητες αλλά και από την τροχιά, την κλίση, την τροχιά της Σελήνης, τις ηλιακές κηλίδες. Δεν έχω βρει καμία μελέτη που να λέει ότι είμαστε πιο βλαβεροί από τους τερμίτες ή από τις ηλιακές κηλίδες. Έχω βρει περίληψη μελέτης που λέει ότι ο πλανήτης Αφροδίτη δεν είναι ζεστός λόγω αερίων θερμοκηπίου αλλά για άλλους άσχετους λόγους.

6. Δεν είναι καν σαφές σε μένα ότι ζεσταίνεται ο πλανήτης (άσε αν αλλάζει το κλίμα, αυτό αλλάζει από 1.000 διαφορετικούς λόγους). Το 1975, όταν τα φρούτα εκείνης της εποχής προφήτευαν το τέλος του κόσμου (ύφεση γαρ!), οι κλιματολόγοι ανήγγειλαν τον ερχομό νέας εποχής παγετώνων, με πίνακες, στοιχεία (αλλά δεν υπήρχαν υπολογιστές και έγχρωμοι εκτυπωτές τότε…). Αν δεν ζεσταίνεται, τι μου λένε για θερμοκήπια… Και γιατί την λένε Greenland την Γροιλανδία; Γιατί δεν έιχε πάγο και ήταν πράσινη, όταν την βρήκαν οι Δανοί, ή όποιος την βρήκε.

7. Εύκολα στην αναζήτηση της αλήθειας, γίνονται λάθη, ιδίως όταν η «αλήθεια» είναι στατιστική. Μπερδεύονται αίτια και αιτιατά. Ο μέτριος μελετητής καταλήγει σε αρλούμπες και τα συμπεράσματα σε προπαγάνδα.


8. Αν οι επιστήμονες ή οι «επιστήμονες» κάνουν λάθη, κάτι άλλο παίζει με την προπαγάνδα. Κλάμα για τα πολικά αρκουδάκια (άκουσα σε ελληνικό ραδιόφωνο, κλάμα για τα πολικά αρκουδάκια της Ανταρκτικής – όπου δεν έχει πολικές αρκούδες). Μα και μόνη η ύπαρξη τόσης προπαγάνδας, με κάνει καχύποπτο. Οι αμερικάνικές ειδησεογραφικές ιστοσελίδες είναι γεμάτες διαφήμιση της …Siemens με βουκολικές Α/Γ σε πράσινες πεδιάδες. Και το National Geographic, συνέχεια δείχνει παγετώνες να λιώνουν (τα Ιμαλάϊα τα έκοψαν γιατί πάλι έγιναν τσακωτοί να λένε ψέματα – εν γνώσει τους)

9. Το κλιματολογικό μάλλον έχει σχέση με ολόκληρη βιομηχανία προώθησης πράσινων προϊόντων, από οικολογικά αγγούρια και πράσινους λαμπτήρες ( με υδράργυρο), μέχρι ΑΠΕ και δεν ξέρω τι άλλο. Και με την επιβολή φόρου κάρβουνου. Δεν πάω σε Λέσχες στις οποίες δεν είμαι μέλος, αλλά η προσπάθεια παγκόσμιου φόρου κάρβουνου δεν μου κάθεται καλά.



χαχαχάαα! Ακόμα και σε αυτό το βίντεο, η Siemens διαφημίζει μείωση του CO2 σε πόλεις... Θα κόψουμε την μπύρα...

Θα παραθέσω (σταδιακά όσο τους βρίσκω) συνδέσμους με γενικές πληροφορίες και λίγη ψυχαγωγία... Μάλλον έχει σχέση με γεωπολιτικά παιχνίδια σε βάρος υπανάπτυκτων ή αναπτυσσόμενων χωρών, που θέλουν πετρέλαιο και κάρβουνο, που το έχουν ανάγκη άλλοι πιο δυνατοί. Κάπου η Γερμανία συμμάχησε με τμήμα των ΗΠΑ σε αυτό. Ωστόσο, σε αυτή τη φάση το θέμα μάλλον κλείνει. Και η Γερμανία παρατάει κάτι νομοθετικές ρυθμίσεις, και στην Αμερική κάνουν πίσω σε κλιματολογική νομοθεσία.

Αν η Γερμανία ελπίζει να πουλήσει ΑΠΕ, η Κίνα θα την υπερφαλαγγίσει. Ο κόσμος δεν έχει λεφτά για πέταμα, και παρ’ όλη την οργανωμένη και πανάκριβη πράσινη προπαγάνδα, για την ώρα, με εξαίρεση τις φτωχές Μεσογειακές χώρες, σημειώσατε «1» για το Διαδίκτυο.

Με άλλα λόγια, ναι, μπορεί και να έχει ζεσταθεί ο ...πλανήτης τα τελευταία 20 ή 200 χρόνια. Ναι, έχει αυξηθεί η παραγωγή ρεύματος και η βιομηχανική δραστηριότητα τα τελευταία χρόνια. Ναι, λένε ότι έχει αυξηθεί το CO2 τα τελευταία χρόνια. Ναι υπάρχουν θεωρίες ότι το CO2 (αλλά κυρίως οι υδρατμοί) παγιδεύουν την ζέστη του ήλιου. Η παιδική θνησιμότητα έχει μειωθεί τα τελευταία 200 χρόνια. Το AIDS έχει εμφανιστεί τα τελευταία 20 χρόνια. Ο μέσος όρος ζωής έχει αυξηθεί τα τελευταία 200 χρόνια. Οι ηλιακές κηλίδες αυξομειώνονται τα τελευταία 200 χρόνια. Τα δάση έχουν μειωθεί τα τελευταία 200 χρόνια. 100 πράγματα έχουν γίνει τα τελευταία 200 χρόνια. Δεν κάνω τον έξυπνο, αλλά τι έχει προκαλέσει τι, και σε τι βαθμό;

Πιο οργανωμένες παρουσιάσεις στο θέμα θα βρείτε (στα αγγλικά) εδώ