Τι γίνεται;

Αν ερχόμουν σήμερα στην Ελλάδα από κάποιον άλλο πλανήτη και προσπαθούσα να καταλάβω "τι γίνεται", θα παιδευόμουν. Τίποτα δεν γίνεται. Περιμένουν 4 τύποι (και ένας φασουλής) να δούνε εάν τελικά θα τους νταντέψει η μαμά Γερμανία επειδή είναι ...φτηνότερο να μας νταντέψουν από το να μην μας νταντέψουν. Αυτό είναι το πρώτο πράγμα που καταλαβαίνω (και μ' αυτό το πλευρό να κοιμάστε).

Το δεύτερο πράγμα είναι ότι αυτοί οι τύποι, όλοι μαζί, ίσως εκπροσωπούν το 1/3 του πληθυσμού, αν και στην πραγματικότητα, αν βγάλεις τους συγγενείς και φίλους και επίδοξους καρεκλάτους, μπορεί και ούτε το 1/10. Και,το χειρότερο,  αν πάρεις όοολους μαζί όσους δηλώνουν ότι είναι
πολιτικοί, ζήτημα εάν με φίλους, συγγενείς, και σκύλους, γάτες και καναρίνια, ίσως πιάνουν το 50%. Και όλοι, ή σχεδόν όλοι, έχουν σαν μόνο σκοπό την διαχείριση της Ξένης Βοήθειας.

Το τρίτο πράγμα που θα συνειδητοποιούσα είναι ότι δεν μπορείς να καταλάβεις κοιτώντας και διαβάζοντας, παρά μόνο εάν πας σε ξένα ΜΜΕ και πρασκηνιακές ιστοσελίδες που δεν ντρέπονται να πούνε τουλάχιστον αυτά που βλέπουν.  Όπως είπε και ο Άλκιμος, έχουμε χαθεί στον λαβύρινθο της παραπληροφόρησης.

Ρωτάει ο Πασαλάρης και όχι μόνο γιατί δεν ξεσηκωνόμαστε. Να ξεσηκωθούμε να κάνουμε τι;  Να γίνουμε εμείς οι υποψήφιοι γλείφτες του κάθε Ράϊχενμπαχ; Να καταλάβουμε την Βουλή;  Τον στρατό;  Την ΕΡΤ;  Αυτά γινόταν όταν κάποιος συνήθως ξένος, έδινε λεφτά και σχετικές οδηγίες. Αυτός που δίνει οδηγίες εδώ και 20-30 χρόνια, η μόνη οδηγία που δίνει είναι "διάλυση, αποχαύνωση και εκφυλισμός" και δεν χρειάζεται να κάνει τίποτα, σε άλλα 10-20 χρόνια, αυτοί που ξέρουν έστω τι σημαίνουν αυτές οι λέξεις δεν θα υπάρχουν. Κύριε Πασαλάρη μου, δεν ξεσηκωνόμαστε γιατί δεν θέλουν οι 2-3 ξένοι και οι 3-4 τσιφλικάδες που τους εκπροσωπούν, τα ΜΜΕ που ελέγχουν, και οι αχυράνθρωποι που διορίζουν.

Μπορούμε λοιπόν να αναλύουμε, να επισημαίνουμε, να επαναλαμβάνουμε αυτά που λένε άλλοι, ξένοι,  σχετικά πιο κυνικοί και ειλικρινείς από τους δικούς μας, αλλά στο τέλος της ημέρας, ή θα έχουμε το κεφάλι κάτω και θα παρακαλάμε για το ξεροκόμματο (αυτό είναι το επίτευγμα 30 χρόνων ΠΑΣΟΚ) ή για την Ξένη Σωτηρία (από το 1824), ή όπως έκαναν πολλοί προκάτοχοί μας, (από τουλάχιστον το 800 π.Χ.) σε αυτόν τον χώρο, θα πάρουμε των ομματιών μας να γλυτώσουμε.

Το μέρος είναι φτωχό, αλλά δεν είναι τόσο φτωχό. Απλά προσφέρεται για καλλιεργημένο διχασμό, πληρωμένη προδοσία, επιλογές μαϊμούδες και, από το 1990, μαζική αποδοχή του φαινομένου, χάρη στα ΜΜΕ.

Και να μου το θυμηθείτε, όταν και εάν μας σώσει πάλι ο Ξένος Σωτήρας, θα πανηγυρίζουν, μόνο που ο δικός μας πισινός εκχωρείται κάθε φορά και απλά τους ξαναψηφίζουμε για να τον ...διαχειρίζονται.