Ρωτήστε το ποντίκι πόσο δύσκολο είναι να βγει απο την φάκα

Υπάρχουν πολλοί τρόποι να πιάσεις ή να σκοτώσεις ένα ποντίκι. Μερικούς τους δείχνω.  Αν δεν το θες όμως σκοτωμένο, ή δεν σου αρέσουν τα μακάβρια, οι καλύτερες φάκες είναι αυτές που το πιάνουν ζωντανό.  Το κλειδί για να πιάσεις ένα ποντίκι είναι η πείνα και το δόλωμα. Και η καλύτερη φάκα είναι αυτή που μπαίνει μόνο του, οικειοθελώς, και, απλά δεν μπορεί να βγει.

Στο αποικιακό μας κράτος, τσακωνόμαστε ανέκαθεν μεταξύ μας για το ποια είναι η καλύτερη φάκα. Και που και που, ή ρίχνουν λίγο ποντικοφάρμακο, ή αμολούν τον γάτο. Με λίγη φαντασία, μπορείτε να δείτε πολλά εργαλεία της νεοελληνικής πολιτικής
στην εικόνα, αν, και ανάλογα τι ψηφίζετε, δεν θα τα βλέπετε όλοι το ίδιο. Εγώ π.χ. βλέπω την Παιδεία και τα Ήθη του 1981-1989, τις σοσιαλιστικές παροχές, την ελπίδα να γίνουμε "Ευρωπαίοι", την λιγούρα για ξένα καταναλωτικά αγαθά.  Βλέπω τα πακέτα Ντελόρ, τον εκσυγχρονισμό, τις επιδοτήσεις, τα κοινοτικά προγράμματα. Τον Σκάϊ, και τους Τούρκους (αν, και αυτούς καμιά φορά τους βλέπω και σαν ποντίκια, αλλά νομίζουν ότι είναι γάτοι).

Βέβαια, τα ποντίκια έχουν μερικά συγκριτικά πλεονεκτήματα σε σχέση με εμάς:  1) Δοκιμάζουν το δηλητήριο λίγο-λίγο πριν το φάνε, για αυτό και μόνο τα αντιπηκτικά δουλεύουν (αν και το τυράκι είναι ακαταμάχητο), 2) δεν έχουν εμφυλίους πολέμους (ή κόμματα που να κάνουν την ίδια δουλειά, αναίμακτα), και 3) δεν έχουν ΜΜΕ.

Πέρα από την φάκα των ΑΠΕ (όπου θα πιαστούμε λόγω φόβου του καιρού και σωτηρίας της ψυχής μας -- και συγγνώμη εάν θίγω την θρησκεία σας), η μεγάλη φάκα τα τελευταία 20-30 χρόνια ήταν και είναι η Ευρώπη.  Μην παραμυθιάζεστε. Δεν υπάρχει "Ευρώπη". Υπάρχει αυτό που είναι μετά την Ευρώπη, και σας το έχω δείξει εδώ και, όσον αφορά εμάς,  εδώ, και το δεύτερο, είναι το ίδιο και το ίδιο Κεντρικό Σχέδιο, με λίγες παραλλαγές, από το 1900.

Δεν θα γλυτώσουμε την φτώχεια, στην χρεωκοπία που είναι όσο νομοτελειακή όσο η βαρύτητα. Η γάτα, αλλά κυρίως η Προπαγάνδα,  μας έχει φοβισμένους, και η πείνα, ή η λιγούρα, κάνουν το τυράκι ακαταμάχητο. Η δόση!... Οι μισθοί...  Λες και όταν είμαστε στην φάκα θα μας πληρώνουν μισθούς.  Και καλού κακού μας έχουν να τσακωνόμαστε και μεταξύ μας. Πολλά κόμματα!  Δημοκρατία! Και κακοί και φαύλοι οι πολιτικοί. Θέλουμε τον Γερμανό μας και το ...τυράκι. Και το αποτέλεσμα;

Δεν υπάρχουν οι μισθοί και οι συντάξεις που ξέρουμε. Δεν θα υπάρξει η κατανάλωση που ξέρουμε.  Δεν υπάρχει ο τρόπος ζωής που μάθαμε μεταξύ 1995 και 2009. Δεν θα υπάρξει για τουλάχιστον δύο γενιές.  Το ερώτημα που δεν τολμάνε να μας θέσουν είναι εάν θέλουμε τις επόμενες δύο γενιές μέσα σε φάκα, ή έξω. Μέσα στην φάκα, ούτε τυράκι θα έχουμε και θα τρώμε ό,τι έχει ευχαρίστηση ο απ' έξω. Έξω από την φάκα θα ζούμε όπως ζούσαμε πριν την "Ευρώπη". Η μετάβαση θα είναι δύσκολη, αλλά ρωτήστε το ποντίκι πόσο δύσκολο είναι να βγει από την φάκα.

Έξω τώρα, αν δεν ήδη αργά.