Το European Project, και εμείς στο ευρώ -- το debate

Ίσως παρακολουθήσατε και το debate. (Ρεπορτάζ του Ελεύθερου Τύπου εδώ). 

Εγώ είμαι προκατειλημμένος και ξέρω τι νομίζω ότι προτιμώ.  Να επισημάνω ότι ο Άγγλος (Labor/σοσιαλιστής) δεν με έπεισε. Ανέφερε Ευρωπαϊκή αλληλεγγύη και τέτοια που δεν έχω πιστέψει ούτε για δευτερόλεπτο τα τελευταία 25 χρόνια. Η Ευρωπαϊκή αλληλεγγύη είναι ό,τι τους συμφέρει, κατά 51% τους Γερμανούς και κατά 49% τους Γάλλους, Ολλανδούς, Άγγλους, Ισπανούς κλπ. Όποτε μας την έδειξαν μάθαμε μετά από χρόνια τα κίνητρα. Το να πληρώνεις 100 υπαλλήλους στις Βρυξέλλες δεν είναι αλληλεγγύη. Η αλληλεγγύη των επιδοτήσεων διέλυσε την λίγη αυτάρκεια που είχαμε, και αυτός ήταν ο σκοπός της. Η Ευρωπαϊκή αλληλεγγύη λέει να βάλουμε φωτοβολταϊκά στα χωράφια μας και να εισάγουμε βελγικό ψωμί, γαλλικές πατάτες, ολλανδικό γάλα, και δανέζικη φέτα.

Πάμε στην Μιράντα Ξαφά. Η Μιράντα Ξαφά είπε μια γνώμη και μια μισή (ή μάλλον 1/4) αλήθεια. Η γνώμη είναι ότι με την Ευρώπη, η προσαρμογή θα είναι πιο μαλακιά, σιγά σιγά, ενώ με την έξοδο θα είναι απότομη.  Εάν είναι να βγάλω ένα χαλασμένο δόντι χωρίς αναισθητικό, προτιμώ να το βγάλω μια και έξω (οι παλιοί το έδεναν σε πόρτα) παρά σιγά σιγά για 2-3 ώρες. Το ένα είναι απότομο, το άλλο είναι σαδιστικό.

Η μισή αλήθεια είναι ότι δεν έχουμε εξαγωγές και σίγουρα όχι της Αργεντινής. Φαίνεται και στο μικρό ποσοστό που είναι οι εξαγωγές στο ΑΕΠ.  Αλλά και αυτό το μισό υπάρχει, από αυτό το μισό (55%;) είναι εκτός ευρωζώνης, και από τα λίγα που ξέρω, το χαλάει το σκληρό ευρώ. Ένας σημαντικός λόγος που το ποσοστό εξαγωγών είναι χαμηλό είναι επειδή επιδοτηθήκαμε για να μην παράγουμε. Επιδοτηθήκαμε για να μην εξάγουμε. Και επί Μητσοτάκη ξεκίνησε και επί Σημίτη τέλειωσε το έγκλημα του Αρσένη με την διάλυση ή την μεταβίβαση σε ξένα (Ευρωπαϊκότατα) καρτέλ, ελληνικών εταιριών που δεν είχαν κανένα λόγο να είναι προβληματικές, αλλά παρήγαν πράγματα που ήθελαν να μας εξάγουν οι "Ευρωπαίοι" ή ενοχλούσαν τους "Ευρωπαίους" στις εξαγωγές τους, ή είχαν προμήθειες του Ελληνικού Δημοσίου. Θα διορθωθεί αυτό με το καλημέρα; βεβαίως και όχι. Θα μπορέσει κάποτε; Βεβαίως, εάν το θέλουμε. Αυτό είναι το πρώτο μισό της μισής αλήθειας, αλλά η Μιράντα εντέχνως δεν τα "ξέρει" αυτά.

Το δεύτερο μισό της μισής αλήθειας της Μιράντας, είναι οι εισαγωγές. Εισάγουμε μακαρόνια, κιμά, τυρί, βούτυρο, και μόνο το λάδι είναι δικό μας, μέσω Ολλανδικής εταιρίας. Επώνυμα ρούχα, ισπανικές μόδες, γερμανικά φωτιστικά, γερμανικές μπογιές, γερμανικά τα πάντα. Ακόμα και ο δακτύλιος, δήθεν για το περιβάλλον, διπαλασίασε, με δανεικά, τα αυτοκίνητα και τα μισά τουλάχιστον είναι Ευρωπαϊκά. Τα Πράσινα τέλη της Μπιρμπίλη ήταν για να τονωθεί η Ευρωπαϊκή αγορά αυτοκινήτου από την Ψωροκώσταινα. Θα πέσει ή άνεση και η κατανάλωση εκτός ευρώ; Σαφέστατα. Θα πέσει και εντός ευρώ; Το ίδιο.  Αλλά, εκτός ευρώ θα έχουμε και κίνητρο να δουλέψουμε για να παράγουμε, ενώ εντός ευρώ, θα καταλήξουμε ζητιάνοι ελεγχόμενοι από περιοδικές ελεημοσύνες και επιδοτούμενα αποφάγια και περισσεύματα.

Έτσι τα βλέπω εγώ... αλλά φοβάμαι ότι οι περισσότεροι βουλευτές  είναι μάλλον ευρωλιγούρηδες (αχ χρυσή μου τι ωραίο τον Μον σεν Μισέλ και κάτι φουλαράκια μούρλια από το Παρίσι).

Θα ταλαιπωρηθούμε εάν βγούμε από το ευρώ, ιδίως εάν δεν προετοιμάζονται οι φωστήρες.  Αλλά θα χάσουμε την χώρα μας και την ταυτότητά μας εάν δεν βγούμε. Δεν μας θεωρούν "Ευρωπαίους" οι "Ευρωπαίοι". Σαν πιθανώς χρήσιμο προσωπικό μας θεωρούν.  Είτε έχουμε σπουδάσει και μιλάμε την γλώσσα τους είτε όχι.

Και  τέλος, εάν δεν βγούμε τώρα και βγούμε αργότερα ή με αγγλικά δίκαια, χ.ψ κι α., και ποτέ δεν υπήρξε νομιμοποίηση και οι ναινέκοι θα το βρούνε αυτό μπροστά τους, και τότε... θα ζούνε έξω.

Θα ξεφύγουμε ή θα μας ξεφύγουν;