Τον τίτλο αυτής της ανάρτησης, που έχει εμφανιστεί από τον Απρίλιο του 2010, στο Antinews, τον είχε πει, αν και μάλλον όχι έτσι ακριβώς, ο εικονιζόμενος κάτω αριστερά, γνωστός για τον ρόλο του στην διάσωση της πόλης της Νέας Υόρκης από χρεοκοπία. Τότε, ήταν στην Lazard.
Πολλοί φτάνουν σε χρεοκοπία, σχεδόν πάντα από απερισκεψία, καμιά φορά από πρόθεση ή/και βλακεία, η Νέα Υόρκη του 1975 δεν είναι σαν την Ελλάδα του 2000-2015 αλλά έχουν και μερικά κοινά. Χρωστάμε περισσότερα από όσα μπορούμε να ξεπληρώσουμε, είμαστε σε αδιέξοδο ρευστότητας και καταρρέει το ΑΕΠ μας για fundamental λόγους, που γίνονται χειρότεροι από τους ίδιους τους χειρισμούς που ακολουθούμε ή που μας επιβάλλουν. Μην νομίσετε ότι η Νέα Υόρκη (ή οι ΗΠΑ) ήταν σε ρόδινη κατάσταση το 1975...
Το 2010 πίστευα ότι "υπάρχει ελπίς".
Το 2010 έγραψα ότι "μια ρύθμιση, για να πετύχει, πρέπει να είναι αποδεκτή, βιώσιμη και δίκαιη και επώδυνη για όλους τους εμπλεκόμενους – και για τις τράπεζες
Τα ξαναείπα το 2011 όταν είχα καταλάβει ότι μάλλον δεν υπάρχει ελπίς
Τώρα είναι 5 χρόνια αργότερα. Τα 5 αυτά χρόνια είμαστε σε εκκαθάριση εν λειτουργία (είναι δόκιμος όρος αυτός, ρωτήστε κανένα τραπεζικό να σας τον εξηγήσει). Η οικονομία μας είναι πραγματικά κατεστραμμένη. Έχουμε άνεργους και άνεργες, αλλά εισάγουμε φρέσκα κρεμμυδάκια από την Γερμανία, πόρνες από την Ανατολική Ευρώπη, και εργάτες από άλλες περίεργες χώρες. Δεν βγαίνει με 50 σεντς στο δολάριο (ή στο ευρώ). Δεν υπάρχουν αποθεματικά. Δεν υπάρχει καν ηθικό, νομίζω, ελπίζω να μην κρίνω εξ ιδίων... Δεν υπάρχει καν αίσθηση σε πολλούς της "καλής κοινωνίας" ότι κάτι τρέχει.
Το αδιέξοδό μας ανάγεται στους λόγους για τους οποίους φτάσαμε έως εδώ. Οι λόγοι ξεκινάνε από τις διαπιστώσεις της έκθεσης Πόρτερ, του 1947:
...μια χαλαρή ιεραρχία ατομιστών πολιτικών, μερικοί από τους οποίους είναι χειρότεροι από άλλους, που είναι τόσο απασχολημένοι με τον προσωπικό τους αγώνα για εξουσία, ώστε δεν έχουν τον χρόνο να αναπτύξουν οικονομική πολιτική, ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι είχαν την ικανότητα... Οι κερδίζοντες, δηλαδή
Η δημόσια διοίκηση είναι υπερβολικά εκτεταμένη...
Εις ολόκληρον την χώρα, απ΄ άκρου εις άκρη, κυριαρχεί μία γκρίζα ανυπεράσπιστη, βαθιά έλλειψη πίστης για το μέλλον - μία έλλειψη πίστης που οδηγεί σε πλήρη απραξία προς το παρόν. Οι άνθρωποι έχουν παραλύσει από την αβεβαιότητα και τον φόβο, οι επιχειρηματίαι δεν επενδύουν, οι καταστηματάρχαι δεν αποθηκεύουν προμήθειες.... Σημαντικά ποσά ξένου συναλλάγματος εσπαταλήθησαν κατά τό παρελθόν έτος [1946] εις εϊσαγωγάς ειδών πολυτελείας, εις πώλησιν χρυσών λιρών από το κράτος και εις πράξεις επί του νομίσματος εις την μαύρην αγοράν.
Το 2015 πάλι έχουμε μόνο τους μαυραγορίτες, που όλοι φωνάζουν "Βάστα Ρόμελ". Κι ο Ρόμελ ήταν ο ...καλός της παρέας!
Λυπάμαι, αλλά το μόνο που βλέπω, σήμερα, είναι έξοδος από το ευρώ, με ελπίδα ενδιάμεσης χρηματοδότησης, αλλά σιγά μην την δώσει ο
Αλλά ο τίτλος της ανάρτησης παραμένει. Μια ρύθμιση πρέπει να είναι δίκαιη και βιώσιμη. Ο F.R. ήξερε τι έλεγε...
3 σχόλια:
Δεν νομίζω πως είναι θέμα "οικονομίας", πρόκειται για την πρώτη "αποκρατικοποίηση" αλλαγή μιας "κρατικής οντότητας" εντός της Ευροζώνης, θα ακολουθήσουν και άλλες...
σε 5 με 10 χρόνια από τώρα οι "κυβερνήσεις" των "ευρωπαϊκών δημοκρατιών" θα είναι διακοσμητικές και όλες οι σημαντικές αποφάσεις θα παίρνονται από "μη εκλεγμένους θεσμούς".
Είναι στην ουσία μια δομική αλλαγή σε επίπεδο "κοινωνικών δομών", το πως λειτουργεί δηλαδή μια υπερεθνική κοινωνία όπου ακόμα και αυτό το ελάχιστο που είχε ο πολίτης, δηλαδή το δικαίωμα να εκλέγει τους κυβερνήτες του σε επίπεδο κρατικής οντότητας, ακυρώνεται. Η οικονομία και τα δηθεν προβλήματα είναι το δέντρο, η μετατροπή της ευρώπης σε μια υπερδικτατορία είναι το πραγματικό δάσος.
Υ.Γ. Η "οικονομία" δεν είναι επιστήμη, εσύ ως μηχανικός θα πρέπει να το ξέρεις ήδη ακόμα και στο δήθεν ανώτερο επίπεδο, βασίζεται σε μαθηματικά δημοτικού (βλ. οικονομετρία), όλα τα δήθεν μοντέλα πρόβλεψης (π.χ. χρονοσειρές) τείνουν (με πραγματικά δεδομένα) να γίνονται "χαοτικές" (κοινώς η πρόβλεψη πάει περίπατο...) ενώ ακόμα χρησιμοποιούν μοντέλα γραμικής παλινδρόμησης (τα οποία είναι αστεία για εφαρμογή στον πολύπλοκο κόσμο που ζούμε) και όλα αυτά στηριγμένα σε υποθέσεις (και δόγματισμούς) που δεν μπορούν να επαληθευτούν και όμως έχουν τη δύναμη αξιωμάτων, όλοι αυτοί οι σαλτιμπάγκοι (οικονομολόγοι) είναι είτε ηλίθιοι - ημιαγράμματοι, είτε φερέφωνα, μην δίνεις σημασία στις χαζομάρες που λένε ...
ένα σχόλιο για αυτό που κυκλοφορεί πολύ στα social media: http://www.greenpeace.org/greece/el/blog/blog_takis_grigoriou/tesla/blog/52791/?utm_source=fb&utm_medium=post&utm_term=blog,tesla&utm_campaign=climate&__surl__=IgDI8&__ots__=1430899863638&__step__=1 ??
Γενικά:
1) Όλα τα πράσινα sites διαφημίζουν τις μπαταρίες σαν επανάσταση που θα καταργήσει τις ΔΕΗ. Τσάμπα ψέματα, αλλά αυτό δεν σε καλύπτει
2) Όλα τα αντιπράσινα sites λένε ότι οι μπαταρίες Tesla είναι από υπερβολή έως απάτη. Να κάτι ενδιάμεσο
Δεν θεωρώ σοβαρό το θέμα. Αν δεις τις αυθεντικές διαφημίσεις (όχι δηλαδή τις παπάρες της Greenpiss) θα δεις ότι πλασσάρονται σαν μπαταρίες, αντί για γεννήτριες, σε περίπτωση blackout σε απομακρυσμένες περιοχές. Τα οικονομικά των γεννητριών και των μπαταριών σχεδόν δεν αφορούν. Δεν ηλεκτροδοτείς το Παγκράτι ή το μετρό με μπαταρίες ή γεννήτριες.
Όλες οι μπαταρίες, και οι μπαταρίες λιθιου έχουν έναν αριθμό "κύκλων" και μετά τα παίζουν. Οι μεγάλες δε μπαταρίες είναι και λίγο επικίνδυνες. ΄Δεν υπάρχει τόσο λίθιο για χρήση πέρα από μερικούς εκκεντρικούς (και πλούσιους) Αμερικάνους στους οποίους απευθύνεται η καμπάνια. Και σίγουρα η Τεσλα θα ήθελε να επιδοτούνται οι μπαταρίες τους στις ΗΠΑ, η αγορά είναι πάρα πολύ μεγάλη.
Ηλεκτροδοτικά, τα θεωρώ ασήμαντα πράγματα. Εάν έχεις αυθαίρετο εκτός δικτύου θα σεκφτείς... Να βάλω απλές μπαταρίες για τα διάφορα ή μπαταρίες λιθίου? Ο περισσότερο κόσμος θα ήθελε ρουσφέτι να μπει στην ΔΕΗ!!!
Το ίδιο και με τα φ/β. Δήθεν ηλεκτροδοτείσαι το μεσημέρι (αλλά κάποια μέρα θα έρθει η ΔΕΗ και θα σου πει ότι της δημιουργείς πρόβλημα με το που βασιλέυει ο ήλιος και θα σου τριπλασιάσει το τιμολόγιο -- δεν είναι υπερβολή, γίνεται σε Καλιφόρνια και Ισπανία.
Το πιο φτηνό ρεύμα είναι η ισχύς βάσης μεγάλων μονάδων. Την στιγμή που μπεις σε λογική αυτοπαραγωγης, εάν δεν το κάνεις μόνο για τις επιδοτήσεις, βασικά την πατάς. ΠΟΛΛΟΙ πχ μιλάνε για αυτοπαραγωγή τροφίμων, μέχρι που βλέπουν πόσο δύσκολο είναι να ...αλωνίσουν σιτάρι γα να φάνε ψωμί, ή κοσοτολογήσουν τις 3 ντοματιές από τις οποίες έφαγαν 5-10 σαλάτες ένα καλοκαίρι. Άσε το ελαιολαδο.
ΠΟΛΛΕΣ οι ουτοπίες, και πολλοί οι πλασιέ που πουλάνε αρλούμπες. Να βάλει η Γκρηνπις μπαταρίες λιθίου για τα γραφεία της και να έρθει μετά να μας πει να βάλουμε και εμείς...
Δημοσίευση σχολίου