Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2011

Τι υπάρχει μετά την «Ευρώπη»; (1)


"Όταν κάποια μέρα γραφτεί η ιστορία της ανόδου και της πτώσης της μεταπολεμικής Δυτικής Ευρώπης, θα είναι σε τρεις τόμους:  Α' «Αδιάσειστα Στοιχεία», Β' «Βολικές Μυθοπλασίες» και Γ' -- ο τόμος που ακόμα γράφεται -- «Απάτη».


Το πιο αδιάσειστο στοιχείo στo οποίο ιδρύθηκε η μεταπολεμική Ευρώπη ήταν η στρατιωτική αναγκαιότητα και ευκρινώς συνοψίστηκε στην διάσημη ρήση του Λόρδου Ismay, ότι η αποστολή του ΝΑΤΟ ήταν «να κρατήσει τους Ρώσους έξω, τους Αμερικανούς μέσα, και τους Γερμανούς κάτω». Η επόμενη αδιάσειστη πραγματικότητα ήταν τα σκληρά χρήματα, το δώρο του Ludwig Erhard, δημιουργού των οικονομικών μεταρρυθμίσεων που δημιούργησαν το γερμανικό μάρκο, κατήργησαν τους ελέγχους των τιμών, και έθεσαν τον πληθωρισμό υπό έλεγχο για γενεές. Η τρίτη αδιάσειστη πραγματικότητα ήταν η δημιουργία της κοινής αγοράς του Jean Monnet, που έδωσε στην Ευρώπη μια κοινή οικονομική πολιτική-δεν-ταυτότητα.

Το αποτέλεσμα ήταν η Wirtschaftswunder στη Γερμανία, Les Glorieuses Trente στη Γαλλία και il miracolo economico στην Ιταλία. Θα μπορούσε να συνεχισθεί και μέχρι σήμερα. Δεν συνεχίστηκε.

Το 1965, οι κυβερνητικές δαπάνες της Δυτικής Ευρώπης ως ποσοστό του ΑΕΠ ήταν κατά μέσο όρο 28%. Σήμερα είναι σχεδόν 50%. Το 1965, οι γεννήσεις στην Γερμανία ήταν ο υγιής αριθμός 2,5 παιδιών ανά μητέρα. Σήμερα είναι ένα καταστροφικό 1,35. Κατά τα μεταπολεμικά χρόνια, η ετήσια αύξηση του ΑΕΠ στην Ευρώπη ήταν κατά μέσο όρο 5,5%.  Μετά το 1973, σπάνια ξεπέρασε το 2,3%. Το 1973, οι Ευρωπαίοι εργαζόταν 102 ώρες για κάθε 100 ώρες που εργαζόταν οι Αμερικανοί.  Μέχρι το 2004 εργάζονταν μόνο 82 ώρες για κάθε 100 αμερικανικές.

Ήταν κατά τη διάρκεια αυτής της γενικής επιβράδυνσης, μετά το 1973, που η Ευρώπη εισήλθε στην βολική φάση μυθοπλασίας.


Υπήρξε, για τα προκαταρτικά, η βολική θεωρία ότι αν απλά προσετίθεντο τα ΑΕΠ της επεκτεινόμενης λίστα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των κρατών μελών, θα προέκυπτε μια οικονομία το μέγεθος της οποίας θα υπερέβαίνε το αντίστοιχο των Ηνωμένων Πολιτειών. Αυτό δεν θα έκανε την "Ευρώπη" οικονομική υπερδύναμη; Υπήρχε το βολικό παραμύθι ότι η Ευρώπη δεν χρειαζόταν ισχυρές στρατιωτικές δυνατότητες αφού θα μπορούσε να ασκήσει παγκόσμια επιρροή μέσω της διπλωματίας και της ήπιας δύναμης. Υπήρχε η βολική μυθοπλασία ότι οι Ευρωπαίοι είχαν κοινές ίδιες αξίες και θα μπορούσε έτσι να υπόκεινται σε ενιαίες διατάξεις για το έγκλημα και την τιμωρία. Υπήρχε η βολική φαντασία ότι οι Ευρωπαίοι δεν υστερούσαν σε παραγωγικότητα, αλλά έκαναν απλά μια πεφωτισμένη  προτίμηση ελεύθερου χρόνου μάλλον παρά εργασίας.

Και, τέλος, ο επιβλητικός μύθος ότι η Ευρώπη είχε το δικό της «μοντέλο», διακριτό και ανώτερο από το αμερικανικό, που την προστάτευε από τα ευρύτερα διεθνή ρεύματα: την παγκοσμιοποίηση, τον ισλαμισμό, και τα δημογραφικά. Οι Ευρωπαίοι αγαπούν τις διακοπές τους και νόμιζαν ότι είχαν το πρόσθετο δικαίωμα σε παρατεταμένες διακοπές από την ιστορία.

Όλα αυτά έκαναν θαύματα, για λίγο, και κάλυψαν Ευρωπαϊκή αποτυχίες και μεγάλωσαν την Ευρωπαϊκής υπερηφάνεια. Αλλά υπάρχει πάντα ο κίνδυνος υποκατάστασης μεγαλοσχημοσύνης για επιτεύγματα, παρερμηνεία δηλώσεων για γεγονότα, και γενικά το να πιστέυεις τις ίδιες τις ανοησίες σου.

Εδώ είναι όπου η Ευρώπη γλίστρησε από το βολικό παραμύθι στην απροκάλυπτη νοθεία.

Υπήρξε η απάτη της εισόδου της Ελλάδας στη ευρωζώνη, μιά δίκοπη υπόθεση όπου η Αθήνα είπε ψέματα σχετικά με στοιχεία του προϋπολογισμού της, και οι Βρυξέλλες επέλεξαν να δεχθούν το ψέμα. Υπήρξε η απάτη των λεγόμενων κριτηρίων του Μάαστριχτ-των δημοσιονομικών κανόνων που έπρεπε να διέπουν το ευρώ μόνο για να καταπατούνται γρήγορα από τη Γαλλία και τη Γερμανία και στη συνέχεια αγνοήθηκαν συνολικά στην παρούσα κρίση. Υπήρξε η απάτη του Ευρωπαϊκού Συντάγματος, που απορρίφθηκε με συντριπτική πλειοψηφία όπου επετράπη ψηφοφορία, μόνο για να αναθεωρηθεί και να επιβληθεί με κοινοβουλευτικά διατάγματα.


Αυτό που συμβαίνει τώρα στην Ευρώπη δεν είναι τόσο μια κρίση, όπως είναι μια έκθεση σε πρόβλημα: ένα φαινόμενο τύπου Madoff και όχι μία νέα Lehman. Αποτελεί έκπληξη ότι αυτό θεωρείται έκπληξη. Η Ελλάδα ποτέ δεν πρόκειται να διασωθεί και, αργά ή γρήγορα, θα κάνει στάση πληρωμών. Οι τράπεζες που κατέχουν ελληνικά ομόλογα, αργά ή γρήγορα, θα γράψουν ζημιές και θα κάνουν αυξήσεις κεφαλαίου.  Οι αυξήσεις κεφαλαίου θα καλυφθούν από Γερμανούς φορολογούμενους, και αυτό θα τους φέρει, αργά ή γρήγορα, στα όρια της υπομονής τους. Οι Κινέζοι δεν θα σώσουν κανέναν: Ξέρουν να μην ρίχνουν καλά χρήματα πίσω από χαμένα χρήματα.

Και τότε η Ιταλία θα ακολουθήσει την Ελλάδα. Η κρίση της Ευρώπης θα φτάσει στις ακτές των ΗΠΑ, και οικονομικά προβλήματα της Αμερικής θα ξαναγυρίσουν στην Ευρώπη, σε ένα αμφίδρομο τσουνάμι.

Η Αμερική θα επιβιώσει διότι η Αμερική είναι μία χώρα.  Ενώ, όπως ο Βίσμαρκ παρατήρησε κάποτε, «Όποιος μιλά για την Ευρώπη κάνει λάθος. Η Ευρώπη είναι μια γεωγραφική έκφραση».  Η «δημοσιονομική ένωση» που αμφισβητήθηκε δεν πρόκειται να υλοποιηθεί:  Οι Γερμανοί ψηφοφόροι δεν θα το ανεχθούν, και ούτε και οποιαδήποτε άλλη χώρα που επιθυμεί να διατηρήσει τη δημοσιονομική ανεξαρτησία της δηλαδή το θεμελιώδες χαρακτηριστικό της δημοκρατικής κυριαρχίας.

Τι θα επακολουθήσει είναι η έκρηξη του Ευρωπαϊκού εγχειρήματος. Με δεδομένο τι έκαναν οι Ευρωπαίοι ηγέτες με αυτό το εγχείρημα κατά τα τελευταία 30 τόσα χρόνια, αυτή δεν θα είναι μια εντελώς κακή εξέλιξη. Αλλά θα έχει τεράστιο κόστος. Οι ταραχές της Αθήνας θα γίνουν αυτές του Μιλάνου, της Μαδρίτης και της Μασσαλίας. Περιθωριακά κόμματα θα αποκτήσουν μεγαλύτερη επιρροή. Θα επιστρέψουν τα συνοριακά σημεία ελέγχου. Θα αναστηθούν νομίσματα και στην συνέχεια θα υποτιμηθούν. Οι χώρες θα επιλέξουν αποσύνθεση πάνω από τη μεταρρύθμιση. Θα είναι μια παρέλαση φρίκης διαρκείας. 

Πού είναι η Ευρώπη του Ismay, του Erhard και του Monnet; Είναι εκεί στη μνήμη, αν κάποιος ενδιαφέρεται για την ανάκτησή της.  Σε χρόνια, ίσως κάποιος το κάνει".

Του Bret Stephens (bstephens@wsj.com) από την Wall Street Journal (WSJ)

Οι χάρτες (δική μου προσθήκη) είναι  (α) οι ΗΠΑ όπως τις βλέπουν οι Ευρωπαίοι, (β) η Ευρώπη όπως την βλέπουν από τις ΗΠΑ και (γ) η Ευρώπη όπως την βλέπουν οι Γερμανοί. Η φωτό είναι από την Θεσσαλονίκη (από την WSJ). Οι υπογραμμίσεις δικές μου. Δεν ξέρω εάν ταιριάζει το "and He shall purify the Sons of Levi" από τον Μεσσία του Handel, αλλά αυτό μου ήρθε.

10 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Δεν πάσχουν από πολλές διακοπές ή από λίγες ώρες εργασίας οι Ευρωπαίοι. Από πολλές εύκολες παροχές και νεο-σοσιαλισμό που εκφυλίζει και δημιουργεί στρατιές ανέργων ζόμπυς που ασχολούνται με επιδοτούμενες ομφαλοσκοπήσεις. Μπορεί τα αμερικανάκια να είναι "αμερικανάκια" αλλά δεν επιδοτούνται από άλλα αμερικανάκια για αυτό.

Ανώνυμος είπε...

Τι γράφει πάνω σε Αγγλία και Ελλάδα στον τρίτο χάρτη?

spiral architect είπε...

Έχω ικανή ηλικία για να θυμάμαι τι έγραφαν οι εφημερίδες και τι διαφημίσεις παίζονταν στις α/μ τηλεοράσεις μας για την ΕΟΚ το '80. την πανηγυρική αυτοκινητοπορεία του Ζισκάρ Ντ' Εστέν στην Λ. Συγγρού από το αεροδρόμιο του Ελληνικού ως το Ζάππειο.

Θυμάμαι ακόμα τις αναλύσεις πεπαιδευμένων Δημοσιογράφων (και όχι απαίδευτων ψιττακών) στις εφημερίδες, από τον Ριζοσπάστη, ως τα Νέα, (οι δεξιές εφημερίδες ήταν μεσ’ την τρελλή χαρά!) που έβλεπαν με περισσή επιφύλαξη το κόκκινο χαλί και τη βιαστική νυχτερινή δενδροφύτευση της Συγγρού.

Έγραφαν τότε για:

- Ποσοστό ιδιοκατοίκησης: 75%
- Πολλοί αγρότες: 22%
- Πολλοί ελεύθεροι επαγγελματίες
(δεν θυμάμαι ποσοστό)

Σύμφωνα με τα άρθρα τους ήμασταν σε όλα "πολύ large" για τα μελλούμενα μέσα στην "ευρωπαϊκή οικογένεια" και κάποιοι απ' αυτούς λόγω της παιδείας τους τα διαισθανόντουσαν.

Θυμάμαι μια διαφήμιση από τη σειρά διαφημίσεων "Είσαι στην ΕΟΚ, μάθε για την ΕΟΚ", που τελείωνε με την ατάκα: "Άλλωστε σε τι γλώσσα θα αγορεύει ο δικηγόρος στο δικαστήριο?"

Δεν κατάφερα να βρω αυτή τη σειρά διαφημίσεων, αλλά βρήκα την (cult πλέον) κινηματογραφική εκδοχή της:

http://youtu.be/UWTC8S8r25I

Κάποιοι τα έλεγαν από τότε, αλλά ποιος τους άκουγε …

Τότε στη Β. Ελλάδα καλλιεργιόντουσαν τεύτλα για παραγωγή ζάχαρης και το ένα εργοστάσιο της ΕΒΖ στη Λάρισα έγιναν πέντε, καλύπταμε την ιδιοκατανάλωσή μας και κάναμε και εξαγωγή. Τώρα η ζάχαρη έρχεται από τον Άγιο Βικέντιο, το τελευταίο εργοστάσιο της ΕΒΖ στο Πλατύ κλείνει και κάντε μια βόλτα από τον χέρσο κάμπο του Κιλκίς να δείτε τα χάλια μας.

"Είσαι στην ΕΟΚ, πάθε μέσα στην ΕΟΚ" … μ@λ@κ@!

spiral architect είπε...

Το σημερινό (21-09) πρωτοσέλιδο της Ελευθεροτυπίας γράφει "ΤΕΤΕΛΕΣΤΑΙ".
Δηλωνω άθεος, αλλά θα απαντήσω με τη βιβλική "ατάκα" του Σαμψών:

ἀποθανέτω ψυχή μου μετὰ τῶν ἀλλοφύλων.

Ότι αλλαγή θα γίνει "μετά την Ευρώπη" θα ποτιστεί με αίμα. Το τελευταίο δεν είναι καθόλου βολικό συμπέρασμα αλλά δίδαγμα της ιστορίας.

archaeopteryx είπε...

enigma code hackers για την Αγγλία
και
cheap hotels για εμάς. Μην το πολυπαίρνεις τοις μετρητοίς, χιούμορ είναι

spiral, τα πορτοκάλια... Πόσοι ανοξείδωτοι συνεταιρισμοί πήγαν στράφι...

Ζάχαρη είπε...

Απο την D day και κατοπιν υπαρχει αυτο που θελου οι απεναντι.Ειναι ενας λογος που υπαρχουμε και το βλεπουμε συνεχεια.

μετα την Ευρωπη, παντα θα υπαρχει η "Ευρωπη".

πολυ καλη αναρτηση

spiral architect είπε...

H κατάντια:
tvxs.gr/node/70040

Αρκεί που δεν θα υπάρχει διάκριση φύλου, ή σεξουαλικής προτίμησης όταν θα πεθαίνεις στο πεζοδρόμιο!

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ Αρχαίε μου καλησπέρα,

Πολύ καλή ή επιλογή του άρθρου σου.Οπως και οι πολιτικές προεκτασεις του ,αλλά θα μου επιτρέψει ο Αμερικανός να μήν ασπάζομαι τήν άποψή του(όχι τίς ενστάσεις τίς οποίες αποδέχομαι)και αυτό για έναν πολύ απλό λόγο:
" Money Rules"
Και ή απόφασή περί Ενωμένης ή μή Ευρώπης, και σεναρίων Eyropean Doomsday, περνά από πρώτα και κύρια από τούς κατέχοντες και διαχειριστές τών monies.Τό άν μείνουν 20 ή 15 πολιτείες στήν Ενωμένη Ευρώπη και άλλες τόσες περιφερειακές σε μπές-βγές παιχνίδι κάθε τόσο,είναι πρακτικά αδιάφορο για την εξέλιξη τού όλου συστήματος.
Εξάλλου όλοι πρέπει να έχουν κάποιους στόχους,τούς οποίους πρέπι να κυνηγούν διαχρονικά σε ένα αέναο παιχνίδι μονόπολυ.
Χρήμα πάντα θα υπάρχει, να "δημιουργείται",συσσωρεύεται,δανείζεται,και να σπαταλάται,και ξανά από την αρχή.
Μόνον πού στο τέλος κάθε κύκλου θα αλλάζουν θέσεις μερικοί παίκτες ,θα μπαίνουν άλλοι,νέοι, και θα τσουλάει αργά -γρήγορα όλο το σύστημα,αγκομαχώντας και βαριανασαίνοντας μόνον σε μεγάλες ανηφόρες και εμπόδια.
Ακριβώς εδώ βρισκόμαστε τώρα....
Οταν αλλάζουν παίκτες, και χέρια ή μπάνκα τού μονόπολυ.
Τώρα άν εμείς (Ελλάδα) μείναμε ταπί και χρωστάμε(;;;) στήν μπάνκα
και πρέπει να αποχωρήσουμε ή να μας διώξουν λίγο ενδιαφέρει πραγματικά τούς υπόλοιπους.
Τό bad money after good τό έχουμε δεί άπειρες φορές να επαναλαμβάνεται και σε κρατικό και σε επιχειρησιακό επίπεδο.Και έτσι θα γίνεται,αλλιώς δεν θα αλλάζει χέρια καταστρέφοντας ή δημιουργώντας, και αναδεικνύοντας νέους παίκτες.
Αυτοί θέλουν να εξασφαλίσουν τήν δικιά τους θέση μένοντας όσο το δυνατόν περισσότερο γύρω από τό τραπέζι,με την ελπίδα πάντα κάποιος άλλος να κάνει την μ@λ@#ια ,και πάει λέγοντας..
Τήν ευκαιρία να αποχωρήσουμε αξιοπρεπώς (για εμάς τούς πολίτες πού χρηματοδοτούμε τήν μπάνκα τού Κράτους,ώστε να συμμετέχει στό game) τήν είχαμε αλλά θέλαμε να τό παίξουμε λιμοκοντόροι ψευτόαριστοκράτες,φεύ ξεπεσμένοι όμως,στην ομήγυρι..
Αμα χάσεις τα λεφτα σου,και όλα τα δανεικά πού τούς πήρες(με τόν πειστικό λόγο τού χαρτοπαίκτη!) για να ρεφάρεις και σηκωθείς,τούς απο-χαιρετίσεις, και σηκωθείς και φύγεις σαν κύριος λέγοντας στο "επανιδείν κύριοι έμεινα ταπί καί ψύχραιμος",ε ναι! υπάρχει πιθανότης να ανα-διατάξεις το καρέ(τής ενωμένης μόνον εννοείται,όχι το μεγάλο,γιατί λέγονται και τέτοιες παπαριές).
Αλλά εάν θέλεις να τό παίξεις large,και αρχίσεις να υπογράφεις το ένα IOU πίσω από τό άλλο,στο τέλος θα σε διώξουν χωρίς οίκτο ή πρόβλημα για το καρέ(αφού σού πάρουν φυσικά στό μεταξύ και τό παντελόνι!)

Αρχαίε σε ένα παλιότερο σχόλιο σου είχα πεί και το 2020 θα συζητάμε ακόμη.
Γιατί άραγε; Ελπίζουμε να έχουμε παντελόνι ώς τότε;
Δεν το νομίζω.Τό ότι το παιχνίδι συνεχίζει να παίζεται(και θα συνεχίσει,έχει μακρύ δρόμο ακόμη πίστεψέ με)μάς κάνει εμάς παίκτες πλέον;;Παίκτες είμασταν πρίν 2 χρόνια αλλά ποιός μας άκουγε..
Οταν σήμαινε κάτι μιά κίνηση..
Ούτε τώρα ακούνε,ούτε βλέπουν, πολύ περισσότερο καταλαβαίνουν.
Περιμένουν το 2013,..τό 2015 ,..τό 2021....
Πιό πιθανόν είναι τό τέλος τού κόσμου τό 2012...

ο Παγωτατζής

Υ.Γ Συγνώμην για τίς σκέψεις σεντόνι,αλλά χάρηκα που σε ξαναβρήκα να συνεχίζεις τήν προσπάθεια.Κάπου είχες σταματήσει(και εγώ!).
Είσαι από τίς ορθολογικότερες φωνές τού Ελληνικού διαδικτύου,αλλά πρέπει να αλλάξεις τόν σχεδιασμό ώστε να επιτρέπευαι ό αλληλοσχολιασμός!!
Είδες ,στήν είπα την "κακία".....!!

archaeopteryx είπε...

Αααα Παγωτατζή...

Στις εξαιρετικά δύσκολες και φοβισμένες μέρες που ζούμε (ήπιος ο φόβος του ξεωβολέματος, αλλά φόβος), χαίρομαι που σε ακούω.

Δεν διαφωνώ με τις παρατηρήσεις σου στο άρθρο του Bret Stephens και οι καιροί κρύβουν περίεργα για πολλούς λαούς.

Το παιχνίδι φυσικά και θα συνεχίσει να παίζεται, οι παίκτες θα αλλάζουν, αλλά το άτιμο είναι ίδιο και απαράλλακτο με αυτό του 19ου και του 18ου και ίσως και του 8ου αιώνα.

Μου έβαλες δύσκολα με τον αλληλοσχολιασμό, θα μπορούσα υποθέττω να πάω 100% στο wordpress, αλλά το συνήθισα αυτό και κάπου την βρίσκω να γράφω σε περιβάλλον ...Μεγάλου Αδερφού, χαχαχάαα

Χάρηκα που σε άκουσα. Το κλίμα εδώ είναι αρκετά μουδιασμένο. Όπως είπα και σε άλλο διαδυκτιακό φίλο μεσω gmail το να παριστάνεις ότι θες να μειώσεις δανεισμό σε περίοδο δημοσιονομικής προσαρμογής και ύφεσης είναι πέρα από ό,τιδήποτε ξέρω. Ξερω ότι τσούζει.

Μην χάνεσαι... (ή να πω "live long and prosper"?)

Ανώνυμος είπε...

21 Σεπτεμβρίου 2011

ΤΙ ΝΑ ΣΕ ΚΑΝΟΥΜΕ ΡΕ ΑΝΤΩΝΗ ,ΟΤΑΝ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΠΕΘΑΝΕΙ?

Δεν ξέρω αν το έχει καταλάβει η Ν.Δ. αλλά τα αστικά κόμματα έχουν πάψει να υφίστανται προ πολλού. Όταν δε γράφω αστικά κόμματα,δεν εννοώ την ταμπέλα, η, το καταστατικό τους,αλλά τους οπαδούς-υποστηρικτές αυτού του κόμματος.

Σήμερα από το απόγευμα έχω μιλήσει με δεκάδες φίλους,γνωστούς και συγγενείς.Έχω διαβάσει πάρα πολλά σάιτς και παντού υπάρχει ένα ερώτημα:

ΤΙ ΝΑ ΣΕ ΚΑΝΟΥΜΕ ΡΕ ΑΝΤΩΝΗ ,ΟΤΑΝ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΠΕΘΑΝΕΙ?

Θα μου πείτε τι μπορεί να κάνει η Ν.Δ.;

Εδώ που φθάσαμε πολλά και τίποτα.Να σας πω εγώ μια πρόταση.

Κάλεσμα του ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ Ν.Δ. στον κόσμο της για σιωπηλή συγκέντρωση στο Σύνταγμα. Χωρίς μικρόφωνα και ντουντούκες.ΣΙΩΠΗΛΟΙ και ανάμεσά τους να περιφέρεται ο Σαμαράς με τα στελέχη-βουλευτές του και να μιλάει με τον κόσμο. Να τους ζητήσει δε να μην φύγει κανένας αν δεν πέσει η ΧΟΥΝΤΑ

ΔΕΝ ΤΑ ΚΑΝΕΙ ΟΜΩΣ ΑΥΤΑ Η Ν.Δ. ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ

Νομίζω ότι δεν έχει νόημα πλέον να βρίζουμε και να χλευάζουμε το ΠΑΣΟΚ.

Από εδώ και πέρα,την αποκλειστική ευθύνη την έχει η Ν.Δ.

http://dexiextrem.blogspot.com/2011/09/blog-post_1628.html