Δεν ξέρω γιατί τόσος κόσμος (πέρα από τους λογιστές που κάνουν ...απογραφές για το κλείσιμο των βιβλίων) αισθάνεται την ανάγκη να κάνει ανασκοπήσεις και προβλέψεις κάθε χρόνο τέτοιες μέρες... Και, προσωπικά, τις βαριέμαι, αν και τις διαβάζω μόνο και μόνο για να δω αν το μοντέλο που έχω για τον κόσμο είναι σωστό, ή αν πρέπει να κάνω ...προσαρμογές.
Υπάρχουν τάσεις, ειδησούλες που επιβεβαιώνουν ή διαμορφώνουν τις τάσεις και η Γη εξακολουθεί και γυρίζει γύρω από τον Ήλιο, και ο Ήλιος κάνει τα σχετικά προβλέψιμα δικά του και εμείς έχουμε την ψευδαίσθηση ότι επηρεάζουμε τα τεκταινόμενα, παρακολουθώντας τον ...καιρό, το κλίμα, την διαθέσιμη ρευστότητα και τα γεωπολιτικά.
Η Ελλάδα είναι σε φάση παρακμής από τότε που έχασε (διαλέξτε την σειρά, προσθέστε αφαιρέστε κατά το δοκούν) την όποια επίφαση οικονομικής ισορροπίας, την όποια γεωπολιτική της σημασία και την όποια εσωτερική της ειλικρίνεια -- αν ποτέ στην σύγχρονη ιστορία είχε οποιοδήποτε από αυτά. Και χάρη στους εκλεγμένους πολιτικούς μας, είναι σε εκκαθάριση εν λειτουργία από το 2010.
"Εκκαθάριση εν λειτουργία" σημαίνει ότι οι πιστωτές σου (δηλαδή ο Γερμανός) έχουν αναλάβει την διαχείριση με σκοπό να εισπράξουν το μέγιστο από το χρέος που τους οφείλεις, μέσω είσπραξης κινητών και ακινήτων, αποταμιεύσεις του παρελθόντος και έσοδα του μέλλοντος (όσο από το μέλλον προβλέπεται να έχουν την διαχείριση). Ό,τι υπάρχει και ό,τι θα υπάρξει, με κάθε τρόπο διαθέσιμο στην ...εκκαθαριστική εργαλειοθήκη. Το βασικό είναι να βρουν τι έχει ή μπορεί να έχει αξία: Την χώρα (για όποια χρήση τον βολεύει) και τους ανθρώπους. Το "εν λειτουργία" σημαίνει ότι θα χρηματοδοτούν αυτοί την εκκαθάριση με ελεγχόμενη από αυτούς ρευστότητα. Για να μεγιστοποιήσουν το κέρδος από ένα γαϊδούρι, πρέπει να το ταΐζουν. Όχι πολύ, όσο χρειάζεται για την ...βέλτιστη απόδοσή του και όσο τους είναι χρήσιμο. Ή άσκηση τελειώνει όταν είτε ψοφήσει ο εκκαθαριστής, είτε ο εκκαθαριζόμενος.
Έχω εναλλακτικές; Όχι βέβαια... Η φάκα έκλεισε με τον φον Σημίτη. Kαι η τελευταία ευκαιρία είχε χαθεί με την ένταξή μας στο λεγόμενο Αγγλικό δίκαιο και την αδυναμία ή ατολμία υλοποίησης του this is Πάρτα. Τώρα είμαστε θεατές, ή, μάλλον, μη συμμετέχοντα θύματα.
Θέλετε λεπτομέρειες για να παριστάνει την "πρωτοχρονιάτικη" αυτή η ανάρτηση; Ορίστε:
1) Η ΕΚΤ προβλέπει παγκόσμια οικονομική επιβράδυνση. Με παράλληλο πληθωρισμό (που νομίζετε πάει ένα μέρος της ρευστότητας;). Και όταν η παγκόσμια ή η "Ευρωπαϊκή" οικονομία συναχώνονται, η Ελληνική παθαίνει πνευμονία.
2) Περιμένετε φυσικό αέριο από την Κύπρο ή το Ισραήλ; Δεν θα ήμουν τόσο σίγουρος. Θέμα ...γεωγραφίας. Θα παριστάνουμε τους Ευρωπαίους και θα έχουμε ενέργεια και ρεύμα από την Τουρκία. Αν περισσεύει. Αυτό το "αν περισσεύει" δεν θα το καταλάβουν οι Σταθάκης, Φάμελλος ή οι διάδοχοί τους... Αλλά τι να κάνουμε... Να τους ρωτήσει κάποιος, αυτούς, ή τους "Έλληνες επιχειρηματίες" που τους ελέγχουν "τι σημαίνει η πρόσφατη εξέλιξη "περισσότερου περιφερειακού
ανταγωνισμού Τουρκίας-Ιράν-Σαουδαραβίας".
3) Τα παγκόσμια ενεργειακά τα έχει πει αμείλικτα η ExxonMobil. Άργησα να καταλάβω τα πιο σημαντικά διαγράμματα... Το πετρέλαιο... Δεν θα με απασχολούσε όσο ζω στην Ελλάδα... Είτε έτσι είτε αλλιώς. Επηρεάζει την "Ευρώπη"...
4) Περιμένετε "λύση" από την Ευρώπη; Χα-χα-χα. Σε ό,τι μάς αφορά δεν είμαστε παρά ένα μικρό τίποτα που μαζί, με άλλα λιγότερο μικρά περίπου τίποτα, βοηθάμε να φτιάχνονται οι "Ευρωπαϊκοί" μέσοι όροι. Πόσο θέλει να μειώσει η "Ευρώπη" τις εκπομπές της ή την κατανάλωση πετρελαίου; Αν όλοι οι μη σημαντικοί μειώσουν κατά 20%, η Γερμανία θα παραμείνει σταθερή και το μουαγιέν θα είναι κάτω 10%. Τι καλά!... Είτε λόγω του "εμπορικού πολέμου" ΗΠΑ και Γερμανογαλλίας, είτε λόγω την πίεσης για μεγαλύτερη συμμετοχή των Γαλλογερμανών στα έξοδα του ΝΑΤΟ, είτε λόγω Ιταλίας ή Brexit, το αποτέλεσμα για εμάς θα είναι ένα: Αδυναμία εξωτερικού δανεισμού και μεγαλύτερη εξάρτηση από την Γερμανική ...φιλανθρωπία. Και η "Ευρώπη" θα ...υπάρξει μόνο με μεγαλύτερη ανελευθερία, με όποιο χαριτωμένο σελοφάν περιτυλίγματος.
5) Και φυσικά είμαστε ξανά σε αναζωογονημένο Ψυχρό με διαφορετικές γεωγραφίες, καινούργιους παίκτες και, καλώς κακώς μειωμένη γεωπολιτική σημασία για την χώρα μας.
Και νομίζουμε ότι με ...ΑΠΕ θα γλυτώσουμε; Οι ΑΠΕ έχουν σχέση με μόνο ένα πράγμα: Το κομματάκι της "εκκαθάρισης εν λειτουργία" που ανέφερα στην αρχή. Δεσμεύονται μελλοντικά διαθέσιμα και γη. Και εξασφαλίζουν τον συνεχιζόμενο μηδενισμό μας. Με ποσοστά σε πράκτορες, μαυαραγορίτες και δωσίλογους. Μικρή ανάξια λόγου λεπτομέρεια, in the grand scheme of things.
Η Ελλάδα, φυσικά και έχει ζήσει αντίστοιχες καταστάσεις. Με αποτέλεσμα, πάντα, την μετανάστευση. Και αυτό στο πρόγραμμα του εκκαθαριστή...
3 σχόλια:
Με αφορμή ένα αβανταδόρικο άρθρο υπέρ Μυτιληναίου:
Το μέλλον από την δεκαετία του 2030 και μετά θα είναι ο συνδυασμός ΑΠΕ και αποθήκευσης σε μπαταρίες υψηλού capacity. Μέχρι τη δεκαετία του 2040 το φυσικό αέριο θα αποτελέσει τη γέφυρα. Η ασφάλεια εφοδιασμού για τα επόμενα 15-20 χρόνια θα στηριχθεί σε σταθμούς συνδυασμένου κύκλου με καύσιμο φυσικό αέριο τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη.
Τεχνολογία gtpk, οικολογία gtpk! Μπαταρίες υψηλού capacity (χαχαχαχα!) για έξυπνα δίκτυα με κάργα σπάνιες γαίες (γι' αυτό κατασκάβουμε τη γη στην Κίνα και στην Αυστραλία) και για μπακάπ έχουμε ΦΑ που είναι μείγμα υδρογονανθράκων που καιόμενο βγάζει CO2+H2O.
Ρε δεν πάτε στο διάολο πρωτοχρονιάτικα, γυρίσαμε στην εποχή του Αλεσάντρο Βόλτα!
Θὰ ἐχρειάζετο βάρκα, διὰ νὰ τῆς κάμουν τὴν χάριν. Ἀλλὰ βάρκα δὲν ὑπῆρχεν ἄλλη εἰμὴ τὰ βαρέλια τοῦ μαστρο-Στεφανῆ, ὁποὺ ἔπλεαν ὅλα εἰς τὴν σειρὰν μὲ γραφικὴν νωθρότητα. Ὁ υἱὸς τοῦ βαρελᾶ, ὁ μικρός, εἶχε καβαλικεύσει τὸ ἓν τούτων, καὶ εὗρε μεγάλην διασκέδασιν, ἀλλὰ δὲν κατώρθωσε ν᾽ ἀνακαλύψῃ τὸ πηδάλιον τοῦ αὐτοσχεδίου πλοιαρίου. Ἔκλινε πότε μὲ τὸν ἕνα πόδα, πότε μὲ τὸν ἄλλον κατὰ τὸ ρεῦμα καὶ ἦτο ἕτοιμος κάθε στιγμὴν νὰ δώσῃ βουτιάν.
Ἐπάνω εἰς τὸ ὑψηλότερον μέρος τῆς συνοικίας, τὸ ἀνατολικόν, δὲν ἦτο φόβος νὰ φθάσῃ τὸ νερὸν εἰς τὰς οἰκίας. Ἐκεῖ ἦσαν τὰ Κοτρώνια, ὑψηλοὶ βράχοι, καμωμένοι ἐπίτηδες διὰ νὰ κτίζουν φωλεὰς τὰ νυχτοπούλια καὶ διὰ νὰ ἀναβαίνουν τὰ παιδιὰ νὰ παίζουν μὲ τοὺς χαρτίνους ἀετούς, διὰ νὰ κάμουν τρέλας καὶ νὰ φωνάζουν. Ἡ γρια-Σακαβάραινα εἶχεν ἐξέλθει εἰς τὸν ἐξώστην καὶ ἐτραβοῦσε τὰ μαλλιά της καὶ ἐφώναζε:
― Τ᾽ εἶν᾽ αὐτό, Θέ μου, τ᾽ εἶν᾽ αὐτό! Ἁμαρτωλοὶ εἶναι καὶ θὰ τοὺς βουλιάξῃ;
******
Ἡ θέσις τῶν δύο γυναικῶν, εἰς τὸ μοναχικὸν σπιτάκι τοῦ Λιβαδιοῦ, ἤρχισε νὰ γίνεται ἀπελπιστική. Ἡ κόρη ἔκφρων ὠλόλυζεν. Ἐκοίταζε βλοσυρὰ τὸ παράθυρον, τὸν ἐξώστην, τὴν ξυλίνην σκάλαν, ὅλα ἀπειλούμενα καὶ σαλευόμενα ἀπὸ τὴν πλημμύραν. Ἡ μήτηρ εἶχε παύσει ἀρτίως νὰ τραβᾷ τὰ μαλλιά της. Ἔσχιζε τὰς παρειάς, ἐκόπτετο, κ᾽ ἐμοιρολογοῦσε. Δὲν ἔκλαιε τὸ σπίτι, δὲν ἔκλαιε τὴν κόρην της, οὔτε τὸν ἑαυτόν της, ἔκλαιε τὸν υἱόν της, ὅστις ἦτο μακράν. Ἐκοίταζε κατὰ τὸ βουνόν, ἀλλὰ δὲν τὸ διέκρινε πλέον. Ὁ πελώριος σίφων, στῦλος φοβερὸς ἑνώνων τὸν οὐρανὸν μὲ τὴν γῆν, ὁποὺ διὰ πενθίμου ἀνταυγείας ἐφώτιζεν ἐκ διαλειμμάτων τὰ πέριξ καὶ ἔκαμνε τὸ βουνὸν νὰ ξεχωρίζῃ, ἐσχίσθη ἤδη, διερράγη καὶ διελύθη, καὶ τὸ βουνόν, μαῦρος ἀτμός, ἔγινεν ἓν μὲ τὸν αἰθέρα.”
Α. Παπαδιαμάντης, Το Σπιτάκι στο Λιβάδι, 1896.
Για εκείνους που ανακάλυψαν ξαφνικά «ακραία φαινόμενα» τα οποία επικαλούνται ως απόδειξη της «κλιματικής αλλαγής» παραθέτω αυτό το εκτεταμένο απόσπασμα από διήγημα του Παπαδιαμάντη του 1896. Όχι, δεν περιγράφει τον «κυκλώνα Ζορμπά» (χα-χα) αλλά μία καταιγίδα από αυτές που συνήθως πλήττουν το Αιγαίο εδώ και αιώνες. Τότε θεωρούνταν «θεομηνίες» που μεταφραζόταν ως οργή Θεού κατά των αμαρτωλών. Δεν είχε ακόμη εφευρεθεί η ανθρωπογενής εκπομπή CO2 ως προπατορικό αμάρτημα εξιλεώσιμο με εμφύτευση Α/Γ. Καλή χρονιά, και δημιουργική συνέχεια στο μπλογκ σου.
“ Ἦτο ὥρα δειλινοῦ καὶ ἀπὸ πρωίας ὁ αἰθὴρ ἦτο θολωμένος καὶ σκότος ἐπεκρέματο καὶ συννεφιὰ μεγάλη. «Ὀρώρει δ᾽ οὐρανόθεν νύξ». Τέλος οἱ καταρράκται τοῦ οὐρανοῦ ἠνοίγησαν καὶ ἔγινε βροχή, θάλασσα, καταποντισμός. Τὸ κατώγειον τῆς γρια-Ραγιάδαινας ἐγέμισε νερὸν ὣς δύο πήχεις. Τὸ ἐλαιοτριβεῖον τοῦ Λαυκιώτη ἐπατήθη μέχρις ἀναστήματος καὶ πλέον ἀπὸ τὸ νερὸν καὶ οἱ κοπάνες* ἐγέμισαν, αἱ ἐλαῖαι παρεσύρθησαν ἀπὸ τὸν χαμηλὸν σοφάν*, τὸ ἄλογον ἐσταμάτησε, καὶ ὁ Γιάννης ὁ Ἀρμαμέντος ἔμεινε μὲ τὸ πτυάριον εἰς τὴν χεῖρα. Ἡ θεια-Μαριὼ ἡ Κατσικάκαινα ἐβγῆκεν ἔξω εἰς τὸ χαγιάτι καὶ συνέπλεκε τὰς χεῖρας εἰς προσευχὴν ἀγωνίας.
Ὁ σταῦλος τοῦ γερο-Κουμενῆ εἶχε πλημμυρήσει καὶ τὸ γαϊδούρι ἔπλεεν εἰς τὸ νερόν. Ὁ κύριός του ἄλλο μέσον δὲν εὗρε παρὰ νὰ τραβήξῃ τὴν τριχιὰν ἀπὸ τὴν κλαβανὴν ἐπάνω εἰς τὸ πάτωμα, ὥστε τὸ ζῷον νὰ πλέῃ τὸ σῶμα κάτω καὶ τὴν κεφαλὴν ν᾽ ἀνατείνῃ ἐπάνω, μὲ κίνδυνον νὰ πνιγῇ ἀπὸ τὸ σχοινίον πρὶν γλυτώσῃ ἀπὸ τὸ νερόν. Πέραν εἰς τὸν κῆπον τοῦ Σαραφιανοῦ, ἡ πλημμύρα εἶχε ρίψει κάτω τοὺς τοίχους, καὶ τὸ νερὸν ἐξέσπασε μέσα εἰς τὸν κῆπον, παρασῦρον καλύβας, σταύλους, φυτείας καὶ δένδρα. Ὁ Σαραφιανὸς μὲ τὸν κηρωτὸν ἐπενδύτην του, μὲ τὰ ὑποδήματα μέχρι τῶν μηρῶν, ἐπροσπάθει νὰ ἐμβαλώσῃ ἐκ τῶν ἐνόντων τὸ ρῆγμα τοῦ τοίχου, κουβαλῶν χονδρὰ ξύλα καὶ κούτσουρα καὶ σωρεύων ταῦτα διὰ νὰ φράξῃ τὴν ρωγμήν. Ἡ γρια-Χιόνω ἀπὸ τὸ παράθυρον ἐφώναζε:
― Κάψε τα, γυιέ μου, κάψε τα!
Ἴσως ἐφαντάζετο ὅτι ὁ υἱός της ἐσώρευε τὰ ξύλα διὰ νὰ ἀνάψῃ φωτιάν.
Κάτω εἰς τὸ ποτόκι* ὅλα ἦσαν θάλασσα.
Τὰ κατώγεια τῶν οἰκιῶν εἶχον πλημμυρήσει ὅλα. Τὸ βαρελάδικον τοῦ μαστρο-Στεφανῆ εἶχε γεμίσει νερὸν ὣς δύο μπόια· ὁ βρόχινος ποταμὸς εἶχε ρίψει κάτω, πρῶτον τὸ τσαρδάκι ἢ τὸ μικρὸν παράπηγμα τοῦ Στεφανῆ, εἶτα παρέσυρε τὰ βαρέλια εἰς χορὸν ὅλα, ὅσα ἦσαν ἀποκάτω εἰς τὸ τσαρδάκι, εἶτα εἰσώρμησεν εἰς τὸ ἐργαστήριον τοῦ καλοῦ χειρώνακτος καὶ τὸ ἔκαμε νὰ πλέῃ. Ἀλλ᾽ ἡ πλημμύρα ἦτο εἰς ὅλα τὰ ἰσόγεια καὶ ὅπου τὰ πατώματα ἦσαν χαμηλὰ ἐκινδύνευε νὰ τὰ φθάσῃ. Ἡ γρια-Ραγιάδαινα, ἐφώναζεν ἀπ᾽ ἀντικρὺ νὰ πάγουν νὰ τὴν γλυτώσουν.
Δημοσίευση σχολίου