Εμείς τα ανθρωπάκια θυμόμαστε με εικόνες (και με ήχους, ή μυρουδιές) και όλες μας οι μνήμες είναι χρωματισμένες από τις προκαταλήψεις μας, και τι μάθαμε όταν είμαστε μικροί, ή τι κάναμε όταν είμαστε 15, ή 25, ή 35... Και η παραπάνω εικόνα θα χαθεί σιγά σιγά, είναι εικόνα μιάς μερίδας της γενιάς που την θυμάται πριν και μετά το 2001. Μετά, θα ξεχαστεί. Αυτό που δεν θα ξεχαστεί, και δεν θα αλλάξει, είναι η ...γεωγραφία (αν και αυτή μπορεί να αλλάξει σε γεωλογική χρονοκλίμακα...)
Για την 11η Σεπτεμβρίου του 2001 θα βρείτε τα όσα μύρια έτσι κι αλλιώς κι αλλιώτικα, και, στην Ελλάδα, οι δημοφιλείς αναλύσεις και εξηγήσεις της τείνουν προς το αλλιώς και το αλλιώτικα, συν έχουν την ιδιότυπη weird leftist προσέγγιση, που πέρα από τις Μικρασιατικές, ιδεολογικές, ειλικρινείς κλπ καταβολές της είναι βασικά Ρωσική ή Σοβιετική, ή ...Τουρκική (ναι, τους βολεύει να είμαστε αντιαμερικανοί), και, με συγχωρείτε, Γερμανική προπαγάνδα. Μπορεί να είναι και Αμερικανική προπαγάνδα, δηλαδή, δεν έχει πολλή σημασία. Πάντως μετά το 1990... βρε παιδί μου σε χώρα με συλλογική μνήμη περί το μηδέν, τόση ιστορική συνείδηση με τρελαίνει...
Η δική μου προκατάληψη στο θέμα είναι απλή και απλοϊκή: 1) Πέρσες, Άραβες, Τούρκοι, Πετσενέγκοι, Άβαροι και λοιπά Ασιατικά φύλα και σεϊχουλισλάμηδες είναι οι "κακοί", ακόμα κι αν βοηθάνε με λίγο λαθρεμπόριο πετρελαίου. 2) Στην Νέα Υόρκη έχει ένα σωρό δικούς μας που πήγαν εκεί οικειοθελώς και πρόκοψαν, και αρκετοί στο Lower Manhattan, από ιδιοκτήτες φαρφουράδικου μέχρι asset managers με γραφεία στο τέως WTC (μέχρι και μέγα golden boy εκεί και όχι ο μόνος). 3) cui bono, δηλαδή υπάρχουν και περίεργοι που πιστεύουν ότι το έκαναν οι Αμερικάνοι για να βαθύνουν την ύφεση, να καταστρέψουν την οικονομία της Νέας Υόρκης, να πλήξουν το χρηματοπιστωτικό σύστημα, να επιταχύνουν την κατάρρευση των αμερικανικών αεροπορικών εταιριών κλπ. Δηλαδή μην είμαστε εντελώς ασόβαροι...
Η προκατάληψή μου κάπως ενισχύεται από αυτό που θεωρώ αδιαμφισβήτητα ιστορικά γεγονότα. To 1956 είχαμε την Κρίση στο Σουέζ. Η επικρατούσα εκδοχή είναι ότι ήταν Αγγλογαλλοϊσραηλινό αστειάκι που όμως κάπως έφερε τους Σοβιετικούς στην Αίγυπτο. Μεταξύ 1967 και 1979 είχαμε δύο πολέμους περί το Ισραήλ, και την εξέλιξη στο Ιράν (όλα με ψυχροπολεμικό φόντο). Ο Ψυχρός Πόλεμος τελείωσε το 1991, αφού έγιναν αυτά που έγιναν στο Αφγανιστάν, και προέκυψε και η Ενωμένη Γερμανία.
Όπως μου θύμισε και πρόσφατο άρθρο του Stratfor, και μετά το 1991, έγιναν και γίνονται ένα σωρό μάχες, αψιμαχίες και ακαταστασίες σχετικά με το μέχρι πού φτάνει η τέως Σοβιετική Ένωση. Αυτά τα ονομάζω "η μετεξέλιξη της Γιάλτας" και περιλαμβάνουν, με την ποιητική ελευθερία του αδαούς, την Σομαλία (1992-93), την Βοσνία και την υπόλοιπη Γιουγκοσλαβία (1992-1999), το Κουβέιτ και το Ιρακ το 1991, ξανά το Ιράκ (1996-98, πριν το 2003), και κάπου θυμάμαι και την δολοφονία του Γιτζάκ Ράμπιν το 1995. Εμείς βλέπουμε πολλούς ανακατεμένους, κάθε ένας με τα ...δίκια του, αλλά η σύγκρουση, τελικά είναι μία και μόνο μία, άσχετο εάν εκφράζεται μέσω proxies, και εάν η "ισορροπίες" ή η "χρήση" Αράβων και Ιρανών (και Τούρκων) έχει η κάθε μια την δική της δυναμική. Η σύγκρουση αφορά το encroachment, την άλλη ενδιαφέρουσα λέξη που μου θύμισε το Stratfor.
Αλλά για να πάω ξανά στο θέμα, η επικρατούσα εκδοχή είναι ότι η ακατονόμαστη οργάνωση έχει ρίζες στον πόλεμο ΕΣΣΔ-Αφγανιστάν, και κάπως ...ξέφυγε, ή χρησιμοποιήθηκε αλλιώς ή από άλλους, και το 1993 ήταν το πρώτο χτύπημα κατά του WTC. Μην το ξεχνάμε αυτό... Το 1996 ήταν άλλο περιστατικό στην Σαουδική Αραβία, το 1998 ένα σωρό επιθέσεις κατά πρεσβειών των ΗΠΑ και το 2000 η επίθεση κατά του Cole. Και εύκολα λέμε "οι Άραβες κατά των ΗΠΑ" ή οι Σουνίτες κατά των ΗΠΑ, αλλά στο ιστορικό παρελθόν συχνά άλλοι, μη Άραβες, συμπεριλαμβανομένων και του Λώρενς της Αραβίας, και του Κάιζερ, και δεν αμφιβάλλω και οι Ρώσοι, χρησιμοποίησαν τους Μωαμεθανούς κάπως στα δικά τους σχέδια.
Το δια ταύτα, είναι ότι η 11η Σεπτεμβρίου του 2001 δεν έγινε ούτε ξαφνικά, ούτε μεμονωμένα, ούτε είναι, μάλλον, άσχετη με όλα τα προηγούμενα, ή τα επόμενα.
Και επειδή πολλοί εδώ, και γενικώς οι του weird left (που κάπως έχει ζαλιστεί μετά το 1991, αφού η σημερινή Ρωσία μόνο λεφτ δεν είναι) θυμούνται και τον Αλλιέντε την 11η Σεπτεμβρίου, ο Αλλιέντε μπορεί να ήταν ένας πολύ καλός άνθρωπος, πολιτικός, πατριώτης, κλπ κλπ, δεν με αφορά, αλλά μεταξύ 1971 και 1973 οι Σοβιετικοί είχαν αυξήσει την ανάμειξή τους στην Χιλή (μέχρι και το βραβείο Ειρήνης του Λένιν είχαν δώσει στον Αλλιέντε, και στα μέσα του 1973 είχαν εγκρίνει και παράδοση όπλων που όμως ματαιώθηκε με το πραξικόπημα. Και εμείς μπορεί να κλαίμε για τον Αλλιέντε, αλλά το 1973 ήταν μόνο 11 χρόνια μετά το 1962, εμένα μου λένε κάτι παλιοί ότι το 1962 όλοι φοβόντουσαν πυρηνικό πόλεμο, και άντε να μάθω τι συμφωνήθηκε μεταξύ Κρουτσώφ και Κέννεντυ, τότε. Δηλαδή εάν θέλετε συνωμοσίες...
Θα μου πείτε τώρα, "μα γιατί τέτοια προκατάληψη με το WTC"; Πρώτον σας το ανέφερα παραπάνω, και δεύτερον μπορεί και να είχα φίλους μέσα στα κτίρια. Άσε που με εντυπωσιάζει πάντα η στατιστική των 343 πυροσβεστών και 48 αστυνομικών και "ΕΚΑΒ"ιτών που πέθαναν. Αν είχα φίλους στην Βαγδάτη ή την Δαμασκό, ίσως να σας έλεγα άλλα. Αλλά από την εποχή του Γυμνασίου θυμάμαι κακίες για την Βαγδάτη και την Δαμασκό... Προπαγάνδα της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, δίχως άλλο... Τι προτιμώ; Την Ανατολική Ρωμαϊκή προπαγάνδα; Την Ρώσικη; Την Αμερικανική; Την Γερμανική; Την ...Οθωμανική; Ελληνική κανείς; Τόση ώρα γράφω για τα μέχρι την 11η Σεπτεμβρίου του 2013, και τίποτα για την 11η Σεπτεμβρίου του 2013...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου