Πέμπτη 16 Αυγούστου 2012

Η αιολική ενέργεια, με συμβατική εφεδρεία, εξοικονομεί λίγες ή μηδενικές εκπομπές CO2, και το αρχικό κόστος επένδυσης για αιολικά συν την εφεδρεία, είναι περί τις δέκα φορές όσο από αντίστοιχη επένδυση σε ηλεκτροπαραγωγή μόνο από αέριο


Από επιστολή του Βρετανού βουλευτή Roger Helmer προς τον Βρετανό Υπουργό Ενέργειας:

You will recall that we have corresponded on the economics of wind power, and I drew your attention to the report from Professor Gordon Hughes of Edinburgh University, “Why is Wind Power so expensive?” You will recall that Prof Hughes concluded that wind power, with the necessary conventional back-up, saved little or no CO2 emissions, and that the capital cost of wind plus back-up was around ten times that of equivalent gas capacity.

From your reply, I formed the impression that the civil servants who are advising you had not really taken the trouble to understand Prof Hughes’ work — perhaps because it was so challenging in the face of current policy assumptions. Given the vast implications of Prof Hughes’ findings, I wonder if you could take a moment to see if we can find some common ground?

Δεκαπλάσιο το κόστος ΑΓ συγκριτικά με απλές θερμικές μονάδες! Σοκάρει, έτσι!   Σχόλιο του Kaymakchalan, εδώ.

Και σε (δική μου) μετάφραση:

Θα θυμάστε ότι ανταλλάξαμε αλληλογραφία σχετικά με τα οικονομικά της αιολικής ενέργειας, και σας επέστησα την προσοχή στην μελέτη του καθηγ. Gordon Hughes του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, "Γιατί είναι τόσο ακριβή η Αιολική Ενέργεια";  Θα θυμάστε ότι ο καθηγ. Hughes συνεπέρανε ότι η αιολική ενέργεια, με συμβατική εφεδρεία, εξοικονομεί λίγες ή καθόλου εκπομπές CO2, και ότι το αρχικό κόστος επένδυσης για αιολικά συν την εφεδρεία, είναι περί τις δέκα φορές όσο από αντίστοιχη επένδυση σε ηλεκτροπαραγωγή από αέριο..

Από την απάντησή σας, πήρα την εντύπωση, ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι που σας συμβουλεύουν (και στην ΡΑΕ, δημόσιοι υπάλληλοι είναι και μάλλον δεν διαβάζουν αγγλικά -- με οικονομικά στοιχεία) δεν μπήκαν στον κόπο να καταλάβουν την εργασία του καθηγ. Hughes -- ίσως γιατί είναι τόσο δύσκολη εν όψει τρεχουσών παραδοχών πολιτικής.  Δεδομένων των σημαντικών επιπτώσεων των συμπερασμάτων του καθηγ. Hughes, αναρωτιέμαι αν θα έπρεπε να αφιερώσετε λίγο χρόνο να δείτε αν μπορούμε να βρούμε κοινό παρονομαστή.

Συγγνώμη για τις μπηχτές στην ΡΑΕ, αλλά το κόστος του ρεύματος σας ενδιαφέρει;   Δηλαδή, είναι στο αντικείμενό σας, ή είναι αλλουνού αρμοδιότητα;  Η οικονομική βιωσιμότητα της ηλεκτροπαραγωγής;  Οι ανάγκες της βιομηχανίας;  Του καταναλωτή;  Γιατί εάν η δουλειά σας είναι απλά να λέτε πόσα λείπουν από τους ΑΠΕτζήδες, να πάτε να δουλεύετε για αυτούς, να πάμε πιο κοντά στον στόχο των 11,5 δις.

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ο 2ος Νόμος της Θερμοδυναμικής υπαγορεύει ότι όσο μεγαλύτερη η πυκνότητα ισχύος τόσο υψηλότερη η απόδοση μιας μηχανής.

Δηλαδή, όσο περισσότερη χρήσιμη ενέργεια (κινητική ενέργεια) παράγεται σε μικρότερο όγκο (μηχανής) σε λιγότερο χρόνο, τόσο υψηλότερη η απόδοση.

Για παράδειγμα, φανταστείτε ένα εμπορικό ιστιοφόρο. Η "Μηχανή" του είναι τα ιστία, τα σχοινιά, τα πανιά, οι 100 ναύτες που τα κουμαντάρουν, αναρτούν, μαντάρουν κλπ, τα τρόφιμα και νερό που χρειάζονται για να ζήσουν στο πλοίο, κλπ.

Η χρήσιμη ενέργεια είναι η κίνηση του πλοίου.

Αν το συγκρίνουμε με ένα εμπορικό με κινητήρες εσωτερικής καύσης, βλέπουμε άμεσα ότι το δεύτερο πλοίο θα παράξει περισσότερη και καλλίτερης ποιότητας κίνηση σε μικρότερο χώρο και λιγότερο χρόνο.

Άρα είναι θερμοδυναμικά προβλέψιμο, και εμπειρικά επαληθεύσιμο, πως το δεύτερο υπερισχύει του πρώτου. Ως εκ τούτου δεν υπάρχουν πλέον στις θάλασσες και τους ωκεανούς εμπορικά ιστιοφόρα.

Οι ανεμογεννήτριες είναι τα ιστιοφόρα της ηλεκτροπαραγωγής.

Απάτη είναι. MADE in GERMANY!

spiral architect είπε...

Kαι για να βάλουμε τα πράματα στη θέση τους:
(για άλλη μια φορά)

Απάτη είναι το όλο στήσιμο της κολεγιάς των ΑΠΕ. Η Α/Γ είναι γνωστή από τα τέλη του 19ου αιώνα, από πιο παλιά το φωτοβολταϊκό φαινόμενο.

Δεν φταίει ούτε ο Αμερικανός εφευρέτης της Α/Γ, ούτε ο Μπεκερέλ, ούτε ο Ηρων ο Αλεξανδρεύς. Φταίνε οι πολιτικοί που αποδέχονται τις εξελιγμένες εφαρμογές των εφευρέσεων και ανακαλύψεων με σκοπό την άκοπη εξαγωγή υπεραξίας από τους χρηματοδότες τους (το Κεφάλαιο) αυτή τη φορά όχι εκμεταλλευόμενο το εργατικό δυναμικό αλλά τους καταναλωτές ηλεκτρικής ενέργειας.

Καθηγητές (προφανώς αστοί αλλά μη χρηματισθέντες) ουρλιάζουν με μελέτες, παρουσιάσεις, επιστολές στηριζόμενοι στο κλάσμα: κόστος προς όφελος. Τι κάνουν οι πολιτικοί; Τρίβουν τη χοντη κοιλιά τους, βγάζοντας πονήματα του στυλ "μαζί τα φάγαμε", βάζοντας τον κόσμο να "καρφώνει" δεξιά-αριστερά και γεμίζοντας τους υπόλοιπους ενοχές: - Ρε μπας και πρέπει να πλερώσω κι άλλο;

Η βενζίνη πήγε στα 2 ευρώ! Αν ρωτήσεις τους "ιθύνοντες" θα σου απαντήσουν με σοβαρότητα ότι, "η ζήτηση έπεσε και μεις πρέπει τώρα να βγάλουμε περισσότερο κέρδος!!!"

Που πήγε ο νόμος προσφοράς-ζήτησης; Στα αζήτητα; Τον διδαχθήκατε; Ισχύει;

spiral architect είπε...

Σπάνιες γαίες, υπερεκμετάλλευση, θάνατοι, αντίσταση, καταστολή.

Το παρόν τους, το μέλλον μας