Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου 2011

Αδιεξοδο;


Ποιό είναι τα βασικό μας πρόβλημα; Ακόμα και σε αυτό θα δυσκολευτούμε να συμφωνήσουμε. Αλλά πρέπει να προσπαθήσουμε, γιατί ασυμφωνία σε «ποιο είναι το πρόβλημα» και «πού είμαστε», και «γιατί είμαστε» είναι πλέον θανάσιμο θέμα.

Στην διαπίστωση του «πού είμαστε», είναι ζωτικής σημασίας να αποτυπώσουμε «τι» έχει χρηματοδοτήσει την κατάστασή μας μέχρι εδώ, και το επαναλαμβάνω: (α) Αναδιανομή πλούτου που είχε μαζευτεί στην Ελλάδα πριν το 1981. (β) Αναδιανομή κεφαλαίου που είχε βγει εκτός Ελλάδος μέχρι το 1997. (γ) Αναδιανομή επιδοτήσεων και παροχών από την Ε.Ε. (δ) Αναδιανομή μελλοντικών εισπράξεων με τις διάφορες ψευτο-ιδιωτικοποιήσεις και ΣΔΙΤ, μέχρι και σήμερα. Και, (ε) συνέχεια με δανεικά. Η μη αύξηση δανεικών επί Σημίτη ήταν βασικά από την απελευθέρωση κεφαλαίων και τις πολλές ΣΔΙΤ. Το τελευταίο, λέγεται και εξωλογιστικό χρέος.


Σήμερα ζούμε τις συνέπειες όλης αυτής της Κρατικής και Παρακρατικής δραστηριότητας. Δημιουργήθηκε πρόσκαιρος πλούτος και ευημερία χωρίς συνθήκες αυτοσυντήρησης. Σε Πασοκική γλώσσα, η Ελληνική εκδοχή του σοσιαλισμού αποδείχθηκε εντελώς μη «αειφόρα». Έχουμε πολύ κόσμο που νομίζει ότι εργάζεται, αλλά παράγουμε ελάχιστα πράγματα για εξαγωγή και ακόμα λιγότερα για αυτοσυντήρηση, με την πιο απλοϊκή έννοια του όρου: Φαγητό, ρούχα, και στοιχειώδεις υπηρεσίες επιβίωσης. Ναι, έχουμε σχολεία, αλλά τι ακριβώς μαθαίνουμε στα παιδιά μας; Έχουμε νοσοκομεία, αλλά, βασικά, ο Θεός να βάλει το χέρι του. Και τουρισμό έχουμε, αλλά είναι καλύτερος ή αποδοτικότερος, σήμερα, από ότι ήταν το 1960 ή 1970; Τότε ήταν «εξαγωγή» ο τουρισμός. Σήμερα είναι κυρίως εσωτερική αναδιανομή. Και σπίτια πολλά έχουμε. Και δρόμους έχουμε. Και Γέφυρες, και αθλητικά κτίρια, και καινούργιο αεροδρόμιο. Πόση «αειφορία» θα παράγουν όλα αυτά, φοβάμαι, θα δείξει η νεκροψία.

Και ποιά έχει υπάρξει η στρατηγική της Κυβέρνηση μέχρι σήμερα; Βασικά, η εκχώρηση της επιβολής δημοσιονομικής πειθαρχίας σε τρίτους, και 2-3 στοιχήματα. Το πρώτο στοίχημα ήταν ότι οι Γερμανοί θα συνεχίσουν να συντηρούν την περίεργη κρατικοσοσιαλιστική ύπαρξη επειδή είμαστε απαραίτητοι για την αυτούς ή για την Δύση. Το δεύτερο στοίχημα ήταν ότι θα γίνουν μερικά μεγα-deals που ως από μηχανής θεοί θα έφερναν χρήμα και αισιοδοξία. Το τρίτο είναι με πράσινες και πολυ-πολιτισμικές μπαρούφες, κάπως θα ατενίσουμε την μιζέρια μας με …αισιοδοξία. Τα στοιχήματα αυτά τα βλέπουμε σε εξέλιξη, και βλέπουμε και πόσο εναντίον αυτών που τα σκαρφίστηκαν είναι η διεθνής πραγματικότητα. Ο κόσμος δεν είναι ούτε Πράσινος, ούτε τρώει κουτόχορτο, ούτε έχει όρεξη να μας συντηρεί. Απλά πράγματα.

Η Κυβέρνηση όμως εξακολουθεί το θανάσιμο παιχνίδι της. Προσφέρει εθνική κυριαρχία έναντι παροχών. Ξεβρακώνεται μπας και τσιμπήσει κάποιος το κουτόχορτο. Επικεντρώνεται στο να αρπάξει τι έχουμε στο σεντούκι ή στο κομπόδεμα, για να το κάνει …τι ακριβώς; Να επιδοτεί Δημοτικούς υπαλλήλους, Ιδιωτικούς Σκουπιδιάρηδες, Συμβούλους Πράσινης Ζωής και Κινήματα κατά του Ρατσισμού; Μα και σε αυτή την έρμη την Ενέργεια… Αυξάνει φόρους και τιμολόγια… γιατί; Για να ΜΗΝ έχουμε ρεύμα; Επειδή έτσι θέλουν οι συνεταίροι των Ιδιωτικών Σκουπιδιαρέων;

Με τρομοκρατεί όλο αυτό το σκηνικό, γιατί βλέπω το νομοτελειακό του αδιέξοδο. Και δεν πιστεύω ότι αυτή η Κυβέρνηση μπορεί να αλλάξει μυαλά, και φοβάμαι, ότι με το σκηνικό που έχει στηθεί καμία Κυβέρνηση δεν μπορεί να το κάνει γιατί δύσκολα σε Δημοκρατία, που στην πράξη είναι Παροχοκρατία και Ιδιωτικοσκουπιδοκρατία παίρνεις πίσω παροχές και κεκτημένα, και κανείς δεν τολμά την Αληθινή Δημοκρατία, άρα το πράγμα θα τσουλίσει μέχρι να τελειώσει η βενζίνη, ή να σπάσει το τιμόνι ή κάτι τέτοιο εξωσυστημικό και ανεξέλεγκτο. Και ενώ τα spreads λένε ότι έχουμε ακόμα πολύ δρόμο, να θυμίσω ότι οι παροχές και η ψευδαίσθηση πλούτου ήταν πολύ χαμηλότερες το 1992-93.


Υπάρχει λύση και έξοδος από το αδιέξοδο, αλλά κανείς δεν τολμάει. Η λύση είναι 1) η μείωση των φόρων, 2) η μείωση των παροχών, 3) η κατάργηση κάθε «πόθεν έσχες», 4) η εξασφάλιση μόνο στοιχειωδών Δημοσίων υπηρεσιών, αλλά επιπέδου 1935 ή 1955, τόσες αντέχουμε και 5) η μονομερής, από εμάς, στάση εξυπηρέτησης χρέους. Και τα 5. Αν βγάλετε ένα από τα 5, δεν δουλεύει η πρόταση. Και να διευκρινήσω: Δική μας στάση πληρωμών. Που δεν σημαίνει «δεν πληρώνω». Σημαίνει «δεν έχω να πληρώσω», «έλα όταν έχω», «έλα να δούμε πότε θα έχω, αλλά τώρα δεν έχω».

Φυσικά και κανείς δεν θα δεχτεί αυτά τα 5. Κανείς δεν τολμάει και ίσως κανείς δεν μπορεί. Και όμως είναι η μόνη, μη αυτοκαταστροφική, λύση. Να προτείνω να τεθούν σε Δημοψήφισμα; To έχω ήδη κάνει, αλλά σιγά μην ακούει κανείς… Σε αντικείμενο των επόμενων εκλογών; Ποιο κόμμα τολμάει; Κανένα. Να προφητεύσω ότι κάτι τέτοιο θα επιβληθεί αλλά από ξένους και πιστωτές; Το προφητεύω, αλλά δεν θα σας αρέσει και τότε και μόνο τότε θα δείτε γιατί πρέπει εμείς να υλοποιήσουμε την σωτηρία μας.

Το διάγραμμα του εξωτερικού χρέους το βρήκα εδώ . Τα spreads είναι από το STRATFOR, και τα βρήκα σε ένα ενδιαφέρον άρθρο, εδώ. Και τα δύο διαγράμματα μεγαλώνουν με κλικ.

32 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Η Παροχοκρατία και η Πασοκοκρατία. Καλό.

Ανώνυμος είπε...

Για την πλουτοκρατία δε βλέπω να λες τίποτα;
Ή είσαι παραφυάδα της;

i-politiki είπε...

Συμφωνώ με τις 5 προτάσεις αλλά σε περιβαλλον ευρώ δεν έχουμε καμμία ελπίδα.
Κάποιοι παλιότεροι ξέραμε, εδώ και 12 χρόνια, ότι τα σημερινά αδιέξοδα νομοτελειακά θα έλθουν.
Και δεν έχουμε δεί τίποτε ακόμη.

archaeopteryx είπε...

Η πλουτοκρατία είναι δύο ειδών:

1) Αυτή που εκμεταλλεύεται την υπεραξία που παράγει ο εργάτης, και με αυτήν παράγει έργο και προσωπικό πλούτο. Αυτήν βρήκατε και μοιράσατε το 1981, έχω την λίστα και ποιός την πήρε.

2) Αυτή που φορολογεί και κλέβει δανεικά και επιδοτησεις, που κανονικά θα πήγαιναν σε παραγωγή πλούτου και στον πλουτοκράτη και τον εργάτη, και τα μοιράζει σε σκουπιδιάρηδες, διαχειριστές σκουπιδιάρηδων και ΜΚΟ τηξς αρεσεκίας της Οικογένειας.

Το ποιά πλουτοκρατία προτιμάει ο Ελληνικός Λαός, το είδαμε, αφού οι διαχειριστές των σκουπιδιάρηδων ελέγχουν και τα ΜΜΕ.

Το αποτέλεσμα μιλάει μόνο του. Πόσα χρωστούσαμε, πόσα χρωστάμε, πόσο πλούσιοι είμαστε σήμερα, και ποιοι από εμάς είναι πλούσιοι σήμερα.

Οι παραφυάδες του φασιμού, έχουν, σήμερα, χρώμα Πράσινο, και οσμή Σκουπιδιών. Οι μπλέ δεν έχουν συνέρθει από (α) το 1967 και (β) το 1981.

Ό,τι απορίες έχεις, είμαι πάντα στην διάθεσή σου. Αλλά να θυμάσαι: To 1981 βρεθηκαν και εκλπάπησαν λεφτά από σεντούκια. Ο Σημίτης, με την απελευθέρωση έφερε λεφτά από σεντούκια (που μοιράστηκαν ή ξεπλύθηκαν μέσω ΧΑ)

Τώρα;

archaeopteryx είπε...

Panorama,

και για αυτό δεν είμαι σίγουρος. Δηλαδή, εάν είμαστε αξιόπιστοι συνομιλητές, πιστέυω ότι ΚΑΙ σε περιβάλλον ευρώ γίνοτναι αυτά. Είναι θέμα να πείσεις τους πιστωτές σου ότι ΕΤΣΙ θα χάσουν λιγότερα.

Βέβαια, το εάν μπορεί ο Παπακωνσταντίνου ή οι διορισμένοι από αυτόν Τραπεζίτες να το κάνουν, θα δείξει το αποτέλεσμα.

Ανώνυμος είπε...

Η εξέλιξη του χρέους είναι ένα αμείλικτο διάγραμμα που λέει την ΑΛΗΘΕΙΑ και η πτυχή ΓΙΑΤΙ δεν ανέβηκε επί Σημίτη (ανέβηκε αλλά ΕΞΩΛΟΓΙΣΤΙΚΑ όπως λες) θα έπρεπε να πάει σε κάθε σπίτι σε χαρτί να δει ο κάθε ένας.

Ανώνυμος είπε...

Mη μπερδεύεσαι δεν είμαι Πασόκ,ένας φτωχός γεωργός είμαι που ζω την οικογενειά μου με πολύ ιδρώτα και στερήσεις.
Επίσης τις ξέρω τις κατηγορίες της κλεπτοκρατίας,και εν μέρει συμφωνώ μαζί σου,απλά δεν είδα να το αναφέρεις και είπα να στο θυμίσω,μιας και εκεί είναι το χρήμα.

George Mantjoros είπε...

Οσο και να κλεινω τα ματια για να αποφυγω την καταθλιψη,ξερω οπως και πολλλοι αλλοι, οτι η κατασταση ειναι ακριβως ετσι ,αναζητωντας εναγωνιως ιχνος φωτος που δυστυχως ομως ξερω καλα οτι δεν υπαρχει.Ζουμε μονο το παρον σε πλανη εν γνωση μας.

archaeopteryx είπε...

Ανώνυμε 1:01, η αλήθεια μας πονάει όλους, γιατί στο τέλος εμείς πληρώνουμε.

ΔΕΝ ξέρω εάν ο κόσμος ήταν καλύτερος το 1961 από ότι είναι σήμερα, ούτε θεωρώ εκείνους ή τους σημερινούς πλούσιους αγαθότερους ή διακαιότερους, ΔΕΝ υπάρχει δικαιοσύνη σε τέτοια θέματα.

Πολλοί από εμάς, ΚΑΙ φτωχοί αγρότες, έχουν φτάσει σε αλλο επίπεδο ζωής ή ανέσεων ή φροντίδας για τα παιδιά μας, που ακριβώς επειδή είναι με δανεικά και λεφτά έχουν ξαναμπεί σε σεντούκια, δεν συντηρείται.

Και δεν συντηρείται ακόμα και αν βρεις όλα τα σεντούκια και μοιράσει το περιεχόμενό τους, και αυτό γιατί έχει μπει πλέον υποθήκη με το ΔΝΤ και οι Γερμανικές και Γαλλικές τράπεζες θα είναι αμείλικτες, ή, ακόμα χειρότερο, θξα εκχωρήσουν τα δάνειά μας σε τρότους που όχι μόνο αμέιλικτοι θα είναι αλλά και θα έρθουν να εισπραξουν.

Η ζημιά του Μηνημονίου, δεν μαζεύεται εύκολα. Άλλά μαζεύεται σήμερα πιο έυκολα, από ότι σε ένα μήνα. Εκτός εάν γίνει κατικοσμοϊστορικό και ξεχαστούνε όλα, αλλά και αυτό μόνο κακό θα είναι.

Ανώνυμος είπε...

Oύτε εγώ ξέρω αν ήταν καλύτερα το 1961,γιατί τότε γεννήθηκα(μήπως εννοείς το 1967;) ξέρω όμως σήμερα με την πρόοδο της τεχνολογίας και της επιστήμης ότι θα μπορούσαμε να δουλεύουμε όλοι ανθρώπινα και να ζούσαμε αξιοπρεπώς.Και ούτε πρέπει να ζούμε με δανεικά,αλλά να πορευθούμε με τις δυνάμεις μας.

Ανώνυμος είπε...

Αρχαιοπτέρυξ,

Αυτό: "η εξασφάλιση μόνο στοιχειωδών Δημοσίων υπηρεσιών, αλλά επιπέδου 1935 ή 1955, τόσες αντέχουμε"

δεν σημαίνει άμεση απόκλιση από μέρος του Ευρωπαϊκού νομικού πλέγματος λόγω "ανωτέρας βίας"; Είναι εφικτό;

Μια ανάλυση των 5 σημείων θα ήταν χρήσιμη.

Kaymakchalan

Ανώνυμος είπε...

Το ρεφραίν "ΔΕΝ ΠΑΡΑΓΟΥΜΕ", για όσους από εμάς που πασχίσαμε να στήσουμε πρωτογενή παραγωγή στην Ελλάδα έχει ένα ιδαίτερο μήνυμα και πόνο.

Μάθαμε ότι η ελληνική κρατική μηχανή εχθρεύεται την δημιουργικότητα, εκτός και αν πρόκειται για Ευρωκομπίνα.

Μιλώ ως παθών και δεν βλέπω ίχνη αλλαγής

Kaymakchalan

archaeopteryx είπε...

Βασικά, όσοι δεν είναι "του Κράτους", και "για το Κράτος" (ή των Γερμανών ή Γαλλων) είναι "κακοί", και πίσω από αυτό είναι ότι και οι ιδιωτες πλούσιοι είναι "κακοί" Για αυτό έχεις τον Παμπουκη να κυνηγάει Καταριανούς, λες και δεν ξέρουν οι Καταριανοί, τι έχει κάνει το Πασόκ σε Έλληνες καταριανούς.

Ζάχαρη είπε...

1) Να τους μειωσουν τους φορους,ετσι και αλλιως δεν εισπρατουν και κανεναν
4)Σιγα τις υπηρεσιες που προσφερουν,απλως ευκαιρια για λαμογιες.Πρεπει ομως να συνyπολογιστει κατι:
σκεφτομαι αν λειψουν τα λεφτα απο τις λαμογιες που θα πεσει η αγορα,αφου ολοι ζουν απο το κρατος.
5) ετσι και αλλιως.
Α!εσωτερικος δανεισμος...

Μποτίλια στο Πέλαγος είπε...

Πολύ καλά δομημένο κείμενο και με έμμεση αναφορά σε αρχές της Πλατωνικής "Πολιτείας".
Χρήσιμη θα ήταν μελλοντικά και μια προσθήκη στην προβληματική σχετικά με τις δυνατότητες πραγματικής ανάπτυξης.

Εξάκτινος είπε...

Ο Μητσοτάκης έχει δηλώσει ότι δεν ευθύνεται για την αύξηση του χρέους αλλά ότι έφερε στην επιφάνεια τα κρυφά χρέη του ΠΑΣΟΚ και ότι αναγκάστηκε να δανειστεί για να πληρώσει τόσο τα κρυφά χρέη του ΠΑΣΟΚ όσο και τις εγγυήσεις που έσκασαν στα χέρια του.

archaeopteryx είπε...

φίλε εξάκτινε, όπως το λές, το έχω διασταυρώσει πράγματι από πολλές μεριές.

Όχι ότι πάω για κομματικές προπαγάνδες σε αυτό το θέμα, αλλά το γράφημα "αδικεί" την περίοδο Μητσοτάκη, και ωραιοποιεί την περίοδο Σημίτη (λόγω off balance sheet financing με τις ΣΔΙΤ)

Μποτίλια! Σε ευχαριστώ... και θα φροντίζω να το πώ αυτό περί Πλάτωνα στον δάσκαλο που είχα για ...Αρχαία! Το θέμα της "ανάπτυξης" είναι τόσο εξαιρετικά δύσκολο. Αν ήμουν πολτικός (και δεν είμαι, ούτε φιλοδοξώ) η μόνη ανάπτυξη που χρειάζεται είναι χαμηλή και όχι αλλοπρόσαλλη φορολογία, ΠΑΙΔΕΙΑ και στα άλλα, "πιστεύω" στο "αόρατο χέρι". Η μόνη παρέμβαση είναι για δίορθωση προβληματικής παιδείας. Τίποτε άλλο.

Ζάχαρη, στην "μη εισπραξη", φοβάμαι ότι θα γίνει χειρότερο πολύ πριν γίνει καλύτερο.

Ανώνυμος είπε...

Αρχαίε σε παρακολουθώ καθημερινά γιατί μου αρέσει τόσο ο τρόπος σκέψης σου, όσο και η απέχθειά σου προς τους κρατικοδίαιτους καταπατητες αιολικούς.
Ωστόσο φοβάμαι πως όσο κι αν προσπαθείς να βρεις και να μοιραστείς μαζί μας λύσεις, θα φτάνεις πάντα σε αδιέξοδο.

Η ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ του πολιτικοοικονομικού κατεστημένου, αλλά πλέον και ημών των ιδίων (στη συντριπτική μας πλειοψηφία) ως λαού, έχει φτάσει πλέον σε τέτοιο υπερθετικό βαθμό, που χρειάζεται κοσμοιστορικό γεγονός (ΠΟΛΕΜΟΣ) για να κάνουμε νέα αρχή, να θριαμβεύσουμε για μερικές δεκαετίες και μετά να ξαναρχίσουμε την παρακμή.

ΥΓ: Ούτε καν ελπίζω σε ακτίδα φωτός που θα μπορούσε να είναι καποιος φιλόπατρης ηγετης-πολιτικός. Το κατεστημένο θα τον εξοντώσει εν ριπή οφθαλμού.

Ανώνυμος είπε...

Eνα κίνημα 3ης Σεπτεμβρίου χρειαζόμαστε με το πρόταγμα της Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης και της τιμωρίας των ενόχων για την χρεοκοπία της χώρας. Διάλυση των διεφθαρμένων πολιτικών οργανισμών που διαχειρίστηκαν τα οικονομικά και δήμευση των περιουσιακών τους στοιχείων αρχίζοντας με την διακοπή της χρηματοδότησης τους από τον κρατικό προυπολογισμό. Βουλευτική ασυλία παραγραφή πολιτικών-οικονομικών κακουργημάτων τέλος.
Αίτημα για άμεσες εκλογές και κάθοδος του κινήματος σε αυτές με τα παραπάνω ως κεντρικό πολιτικό πρόταγμα συν επαναδιαπραγμάτευση του χρέους ή άλλως.

20% στις εκλογές από χέρι και ανατροπή του μεταδικτατορικού διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος πριν ακόμη από τις εκλογές και την καταγραφή των αποτελεσμάτων

archaeopteryx είπε...

φίλε 7:12, η διαίρεση με το μηδέν,γενικά δημιουργεί δυστυχία.

Κάπως αφελώς πιστεύω ότι η ελικρίνεια και η δημοκρατία πάντα δίνουν την καλύτερη λύση, αλλά η Ιστορία λέει άλλα...

Και νομίζω ότι οι κρίσεις διαγράφουν πολλά, αλλά πονάνε κιόλας.

Ανώνυμος είπε...

ΟΚ, η διαίρεση με το μηδέν δημιουργεί δυστυχία, οπότε ρωτώ θεωρητικά:
Αν αύριο ξαφνικά γίνει Κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας (με όλα τα κόμματα) και λάβει και τα 5 μέτρα που προτίνεις , πιστευεις πως....η εξυπηρετησή μας θα γίνεται με χαμόγελο από το ΤΕΒΕ, ο γιατρός θα κόβει αποδειξεις, ο εργολαβος θα πάψει να υπερτιμολογεί, ο γείτονας θα πάψει να κάνει φασαρία το βράδυ, ο κτηνοτρόφος θα σταματησει να καταπατά το δάσος, ο ταβερνιάρης θα πάψει να νερώνει το κρασί και γιος του πολιτικού θα παραιτηθεί από πολιτικός 2ης γενιάς?

Τελικά το 1821 του Σκαι είναι διδακτικό, γιατί απαντά ακριβώς αυτή την ερώτηση!

archaeopteryx είπε...

Δεν πιστεύω σε Κυβερνήσεις Εθνικής Σωτηρίας. Πιστεύω σε προγραμματικές δηλώσεις και προγράμματα, ειλικρίνεια και επιλογές. Τα λάθη συγχωρούνται. Η κοροϊδία όχι. Δεν βλέπω Σκάϊ, με προσβάλλει (το econews).

Κλεισθένης είπε...

Πέντε προτεινόμενα μέτρα πέντε παρατηρήσεις.

1η) μείωση των φόρων:
Ποιων φόρων; Των φόρων για τα σκάφη αναψυχής ή των φόρων στο ψωμί;

2η)μείωση των παροχών:
Ποιων παροχών; Αυτών που αντιστοιχούν σε όσα επί πολλά-πολλά χρόνια πλήρωνε ο Έλληνας;

3η) Κατάργηση του πόθεν έσχες:
Νομιμοποίηση των κλεμένων;
Νομιμοποίηση του μαύρου χρήματος έστω και αν προέρχεται από ναρκωτικά, πορνεία, αγοραπωλησία ανθρώπινων οργάνων και μέχρι που θα φτάσει η λίστα;

4η) εξασφάλιση μόνο στοιχειωδών δημόσιων υπηρεσιών:
Και τις υπόλοιπες μη στοιχειώδεις θα τις καλύπτει ποιος;
Ποιες είναι οι στοιχειώδεις ανάγκες και ποιος τις ορίζει;

5η) στάση εξυπηρέτησης του χρέους:
Αυτό σημαίνει πτώχευση.
Μήπως θα μπορούσες να μας εξηγήσεις ποιες οι επιπτώσεις της;
Άλλο πράγμα άρνηση πληρωμής του χρέους ή άρνηση αποδοχής του χρέους με ταυτόχρονη πτώχευση και άλλο ελάτε όποτε έχουμε να σας πληρώσουμε.

Θα κάνω και ένα ερώτημα αφελές. Αν πούμε ότι γίνονται τα πέντε μέτρα δεκτά και ας πούμε ότι λειτούργησαν ποιος μας διασφαλίζει ότι σε πέντε-δέκα χρόνια δεν θα έχουμε μια από τα ίδια; Ειδικά αν νομιμοποιηθούν τα όσα οι επιτήδιοι έκλεψαν τόσα χρόνια; Τι θα τους εμποδίσει να ξανακλέψουν; Το καθεστώς ατιμωρησίας του 2ου) μέτρου θα λειτουργεί σαν ντελάλης του τύπου "εδώ κλέβουμε ατιμώρητοι" ή "κλέψε και 'συ μπορείς".
Ελπίζω να μη σας κούρασα, νάστε όλοι καλά.

archaeopteryx είπε...

Κλεισθένη, συμμερίζομαι και συμφωνώ με ΟΛΟ τον θυμός σου, και αυτά που αναφέρω, δεν είναι ιδεολογία, αλλά απλός ρεαλισμός που προκύπτει από την πραγματικότητα.

ΟΛΑ αυτά που αναφέρεις, αυτά, ακριβώς θα υποστούμε, με το πρόσχημα ότι τα επιβάλει το "ΔΝΤ". Δεν τα επιβάλει το ΔΝΤ, το ΔΝΤ υπάρχει για να τα λέει άλλος, και για να μπορέσουμε ποτέ να ανακτήσουμε την αξιοπρέπεια της διαχέιρισης του μαγαζιού μας.

ΟΛΑ όσα αναφέρεις και που δικαίψς σε εξοργίζουν, ΟΛΑ και χειρότερα, θα γίνουν για ταμειακόυς και μόνο λόγους. Ασχέτψς αν θα τα υλοποιήσεις εσύ ο ιδιος ή κάποιο ντόπιο ζόμπυ που δήθεν εκτελεί εντολές ένος Βέλγου υπαλλήλου.

Με πρόσχημα τα "κεκτημένα" θα σου πάρουν το δικαίωμα να έχεις εσυ την άποψη για το μέλλον σου.

Το πιο δύσκολο είναιο το πόθεν έσχες. Υπάρχουν δύο κατηγορίες. Επίορκοι πολιτικοί και όλοι οι υπόλοιποι. Όσο κυνηγάμε την κάθαρση, θα σερνόμαστε, γιατί κάθαρση ΔΕΝ θα υπάρχει. Δες την Ζήμενς. Δημόσιες δηλώσεις για 100άδες εκατομ ευρώ και ΤΙ-ΠΟ-ΤΑ. Ή τα Ναυπηγεία: 10άδες εκατ. μίζες και ΣΙΩΠΗ!

Αλλά το ταμείο αδειάζει, μέρα με την μέρα, τα χρέη ανεβαίνουν και κάποια στιγμή, ότν σκάσει κάτι από όλα, μόνο εμείς θα είμαστε χαμένοι. Και το ερώτημα που θέτω είναι ποιος θα διαχειρίζεται τα χάλια μας, και με τι προοπτική.

Στάση πληρωμών, και πτώχευση είναι δύο "τεχνικοί όροι". Και τώρα πτωχευμενοι είμαστε. Η ΟΛΗ διαφορά είναι τι εξασαφαλίσεις και περιουσιακά στοιχεία προλαβαίνει ο να σου αρπάξει δανειστής σου. Με δική μας στάση πληρωμών ΔΕΝ σου πάιρνει τίποτα. Δυσκολέυεται μεταβατικά η ζωή σου, αλλά αυτό θα γίνει ΟΥΤΩΣ Ή ΑΛΛΩΣ και το ζητούμενος είναι να μην σου έχουν πάρει και τα πάντα καθ' οδόν.

Η πολύ σωστή αγωνία σου αυτό ακριβώς τους δίνει: Την ευκαιρία να σου πάρουν καθε κινητό και ακίνητο τους ενδιαφέρει. Το που θα είμαστε εσύ και εγώ στο τέλος, το ίδιο θα είναι. Και το ζητούμενο είναι τι θα αφήσουμε στην επόμενη γενιά.

archaeopteryx είπε...

Αντιγράφω, εδώ, δύο σχόλια από το antinews, όχι επειδή "συμφωνούν γενικά" με αυτά που λέω, αλλά επειδή εξειδικεύουν ενδιαφέρουσεις λεπτομέρειες

Ιαπετός είπε...

Ιαπετός είπε:
25/02/2011 στις 6:26 pm
Γενικά συμφωνώ με τον Αρχαιοπτέρυγα. Θα ήθελα να εξειδικεύσω λίγο περισσότερο τίς προτάσεις του, αδιαφορώντας για τούς λυσώδεις χαρακτηρισμούς που θα ακολουθήσουν.

Η πολιτική ευπρέπεια και ο φόβος να χαρακτηρισθεί κάποιος ανάλγητος ακροδεξιός, μας εμποδίζει να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους.

Πρέπει να καταλάβουμε οτι η επιβίωση τού έθνους μας περνά μέσω της αποδόμησης καθεστηκυίων πρακτικών. Ο καθένας το τομάρι του μόνο βλέπει πως θα σώσει. Σουλτάνοι, Πασάδες, Αγάδες, Γενίτσαροι, Σπαχήδες και Αγάδες. Οι Γκιαούρηδες υπάρχουν μόνο για να ζούν αυτοί καλά.

1. Μονομερής στάση εξυπηρέτησης χρέους, με την δημιουργία μιάς Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου του χρέους, από κοινά αποδεκτά πρόσωπα , επιστήμονες και φορείς, που θα ελέγξουν όλες τις συμβάσεις που φούσκωσαν το έλλειμμα ( Η πρόταση έγινε για πρώτη φορά, τον περασμένο Δεκέμβριο, από τον καθηγητή του πανεπιστημίου του Λονδίνου, Κώστα Λαπαβίτσα, , (http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=230217), ο οποίος υποστηρίζει ότι «το δημόσιο χρέος της χώρας μας είναι αδύνατον να αποπληρωθεί στο σύνολό του», καθώς και ότι μεγάλο μέρος του είναι «παράνομο» (και κατά συνέπεια ο ελληνικός λαός μπορεί να αρνηθεί να το πληρώσει. Ζήτησε λοιπόν να δημιουργηθεί μία Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου του χρέους, (ΕΛΕ την ονομάζει) από κοινά αποδεκτά πρόσωπα )

2. Εξασφάλιση στοιχειωδών Δημοσίων υπηρεσιών. Χωρισμός τού ετήσιου προυπολογισμού σε δωδεκαρτημόρια και καταβολή κάθε μήνα τού ποσού τού δωδακαρτημόριου πού έχει εισπραχθεί τόν προηγούμενο μήνα. Πού και πώς θα γίνονται οι αντίστοιχες περικοπές θα είναι προκαθορισμένο. ( ποσοστο τού ΑΕΠ για μισθοδοσία, Υγεία, Παιδεία, Ανάπτυξη, Αμυνα κ.ο.κ.) Κανένας νέος δανεισμός του δημόσιου τομέα (έτσι κι αλλιώς δεν θα μάς δανείζει κανείς). Είτε δραματική μείωση μισθών δημοσίων υπαλλήλων ή απόλυση. Η επόμενη βουλή με 200 βολευτές. Μικτά σύνολο γιά τα πάντα ( Μισθός, γραφεία, τηλέφωνο κ.λ.π.) 80.000 Ευρώ. Κανένας μεγαλύτερος μισθός στο Δημόσιο.

3. Παραμονή στη ζώνη του Ευρώ. Αποβολή χώρας δεν έχει προβλεφθεί και δεν αποχωρούμε. Η στάση πληρωμών γίνεται προσωρινά, ώσπου να υπάρξει ξεκαθάρισμα, πόσο είναι το ποσό πού θα χαρακτηρισθεί ειδεχθές ( άρα μη πληρωτέο). Οτι χρέος είναι σύνομο και νόμιμο θα αμναγνωρισθεί και θα κληθούν οι δανειστές να συμφωνήσουν στον τρόπο αποπληρωμής του.

4. Φορολογική αμνηστία γενική για μη φορολογημένα κέρδη. Κατάργηση κάθε «πόθεν έσχες» για δημιουργία επιχειρήσεων, αγορά γής, κατοικίας, αγαθών. Επέμβαση μόνο, άν το κεφάλαιο είναι προιόν εγκληματικής πράξης.

5. Ελάχιστο μη φορολογούμενο εισόδημα 12.000 Ευρώ. Ενας συντελεστής φόρου εισοδήματος για όλους 10-20%. Κέρδη πού επενδύονται δεν φορολογούνται. ΕΠΕ και ΑΕ φορολογούνται με συντελεστή 10%.. Ενιαίος συντελεστής ΦΠΑ 15%.

6. Χαρακτηρισμός παραεμπορίου ως εγκληματικής πράξης με αυτόφωρο. Κατάσχεση πρός όφελος του δημοσίου προιόντων παραεμπορίου. Αλλοδαποί πού ασκούν παραεμπόριο απελαύνονται πάραυτα. Ημεδαποί φυλακή και αποπληρωμή ποινής με κοινωνική εργασία.

7. Καταγγελία της συμφωνίας Δουβλίνο δύο και Σένγκεν. Αποχώρηση στο εξάμηνο. Διωρία εξαμήνου στούς παράνομους μετανάστες να εγκαταλείψουν την χώρα. Εκκληση στον ερυθρό σταυρό, στην ΕΕ και στούς ανθρωπιστές αυτού τού κόσμου να αναλάβουν τα έξοδα διαβίωσης των λαθρομεταναστών πού θα συλλαμβάνονται μετά την παρέλευση του εξαμήνου και θα οδηγούνται σε φυλασσόμενα κέντρα επαναπροώθησής τους στίς χώρες καταγωγής τους. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η χώρα δεν έχει τούς πόρους να συντηρήσει αυτό τον αριθμό οικονομικών μεταναστών και δεν θέλει να γίνει η χαβούζα υποδοχής των παράνομων μεταναστών, για να περνάνε ωραία οι συνέταιροί μας στην ΕΕ, βρίζοντάς μας και απο πάνω

8. Μετά να συνεχίσουμε με τις προτάσεις ανάκαμψης, πού αφειδώς, απο πολλούς, παρατίθενται.

Έρεβος είπε...

Έρεβος είπε:
25/02/2011 στις 2:42 pm

Άμεσες λύσεις δεν υπάρχουν. Αυτή τη στιγμή χρειαζόμαστε πρώτον σοβαρή ηγεσία με εθνικό όχι προσωπικό προσανατολισμό. Μόνον μια τέτοια ηγεσία θα θέσει τις σωστές αναπτυξιακές βάσεις ήτοι:

1) Ουσιαστική αναβάθμιση των πανεπιστημίων και εν γένει όλης της παιδείας

2) Δημιουργία στην Ελλάδα διεθνών τεχνολογικών πάρκων.

3) Ανάπτυξη και χρηματοδότηση υγιούς εγχώριας στρατιωτικής βιομηχανίας.

4) Ανάπτυξη προγράμματος πυρηνικής ενέργειας και σταδιακής ενεργειακής ανεξαρτητοποίησης της χώρας.

5) Μείωση του κράτους, της σπατάλης του δημοσίου και της γραφειοκρατίας.

6) Θέσπιση νέου απλού φορολογικού νόμου και κινήτρων προσέλκυσης ξένων εταιρειών και επενδύσεων.

7) Ανάπτυξη και δημοπράτηση σωστών έργων υποδομής, δρόμων, τρένων, τηλεπικοινωνιών, αεροδρομίων, λιμανιών, νοσοκομείων, μηχανογράφησης και on-line σύνδεσης όλου του δημοσίου, έργων τουριστικής υποδομής κ.ο.κ.

8) Ανάπτυξη και επαναδιοργάνωση της εγχώριας γεωργικής και κτηνοτροφικής παραγωγής.

9) Στήριξη της ναυτιλίας και παροχή διευκολύνσεων στις υγιείς ναυτιλιακές εταιρείες. Ανάπτυξη σε υγιείς βάσεις του εγχώριου ναυπηγικού και ναυπηγοεπισκευαστικού τομέα.

10) “Καθάρισμα” του συντάγματος από “άρθρα 86″ και ισχυροποίηση των δημοκρατικών θεσμών της χώρας. Μείωση των εξουσιών του πρωθυπουργού και μετατροπή του πολιτεύματος από πρωθυπουργευομένη δικτατορία σε δημοκρατία.

12) Ανεξαρτητοποίηση και νοικοκύρεμα της δικαιοσύνης.

13) Απονομή δικαιοσύνης για τα μεγαλύτερα αδικήματα που έχουν διαπραχθεί μέχρι τώρα. Σημαντικό για την αποκατάσταση του αισθήματος δικαίου στη χώρα.

Εαν είχαμε μια ηγεσία που άυριο έκανε όλα τα παραπάνω μέσα σε λίγους μήνες θα έπεφταν τα επιτόκια δανεισμού σε επίπεδα Γερμανίας και μέσω του φθηνότερου δανεισμού θα μπορούσαμε να αναχρηματοδοτήσουμε το υψηλότοκο χρεός μας με χαμηλότοκο.

Σταδιακά το χρέος μας θα έπεφτε σε λογικά και παγκοσμίως αποδεκτά επίπεδα μέσα σε 8-10 χρόνια το πολύ και η Ελλάδα από μπανανία θα γινόταν πρωταγωνιστικός παράγοντας στην προσπάθεια για επιβίωση της ευρώπης

Κλεισθένης είπε...

Φίλε ιστολόγε και φίλοι σχολιαστές, ο χαραχτηρισμός που συχνά μου αποδίδουν είναι "επίμονος". Θέλοντας να επιβεβαιώσω τον χαραχτηρισμό επανέρχομαι σε δεύτερο σχολιασμό του υπό συζήτηση θέματος.

Γενικά περί δανεισμού:
1ο) όταν κάποιος καλείται να δανείσει το πρώτο που εξετάζει είναι η δυνατότητα αποπληρωμής του δανείου απ' τον λήπτη του.

2ο) ζητάει εγγυήσεις για την τυχόν μη αποπληρωμή συνήθως εμπράγματες.

3ο) ερευνάει τυχόν ύπαρξη άλλων παλαιοτέρων δανείων με σκοπό να έχει σαφή εικόνα και εξασφάλιση της δυνατότητας του λήπτη να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του.

Ίσως να μου διαφεύγουν και τυχόν άλλες πρόνοιες του δανειστή.

Από όσα προανάφερα είναι φανερό ότι ένα δάνειο δεν δίνεται ούτε τυχαία ούτε χωρίς εξασφαλίσεις.
Η δανειοδότηση της χώρας έγινε χωρίς να ενδιαφερθούν οι δανειστές γιαυτά;
Υπάρχει κανείς που να πιστεύει κάτι τέτοιο;
Άρα ο δανεισμός έγινε με το υψηλότερο ρίσκο επειδή επρόκειτο για δανεισμό σε κράτος.
Μπορεί εδώ κάποιος να ισχυριστεί ότι έγινε δολίως.
Σε περιπτώσεις δανεισμού υπάρχει και ο κίνδυνος μη πληρωμής του δανείου με αιτία την αντικειμενική αδυναμία του δανειολήπτη. Αυτό δημιούργησε και την κατάρρευση των μεγάλων τραπεζών στις ΗΠΑ.
Ο δανειολήπτης σαν αδύνατο μέλος της σύμβασης δανείου μπορεί να ισχυριστεί αντικειμενική αδυναμία αποπληρωμής του δανείου και απλά ο δανειστής χάνει μέρος ή όλο το ποσό του δανείου.
Αυτό μπορεί να φαίνεται άδικο είναι όμως μέσα στο παιγνίδι των δανειακών διαδικασιών.
Η χώρα μπορεί να ισχυριστεί αντικειμενική αδυναμία αποπληρωμής των δανείων και να αρνηθεί να αποπληρώσει μέρος ή και ολόκληρο το ποσό.
Η σύμβαση του Παπακωνσταντίνου με την τρόικα εντάσσεται στο Αγγλικό δίκαιο αλλά αυτό το "σαΐνι" χωρίς να το θέλει εξυπηρετεί την δυνατότητα άρνησης απολπηρωμής του χρέους χωρίς τις αναγκαστικές κατασχέσεις δημόσιας περιουσίας γιατί η σύμβαση δεν έχει επικυρωθεί απ' την Ελληνική βουλή όπως ορίζει το σύνταγμα για τις κρατικές συμβάσεις.
Άρα για να μη μακρυγορήσω άλλο μπορούμε να αρνηθούμε την αποπληρωμή των δανείων, με ότι φυσικά κάτι τέτοιο συνεπάγεται, χωρίς να μπορούν οι δανειστές να προβούν σε κατασχέσεις κάτι που δεν προβλεπόταν κατά την αρχική σύμβαση των δανείων δλδ προ τρόικα.
Μια τέτοια κίνηση θα μας έβαζε σε πολλές και δυσάρεστες περιπέτειες αλλά θα μας εξασφάλιζε ότι τουλάχιστον για τα 50-60 επόμενα χρόνια ούτε θα μας δάνειζαν ούτε κάποιο πολιτικό λαμόγιο θα τολμούσε να κάνει σύμβαση δανεισμού.
Νάστε όλοι καλά.

archaeopteryx είπε...

όταν δανείζεται ένα κράτος, η μόνη εγγύηση είναι η δυνατότητά του να φορολογέι για να απολπληρώσει.

Η πιστοληπτική του ικανότητα λαμβάνει ΜΟΝΟ αυτό υπ όψιν.

Όταν δεν έχει έρχεται στην κατάσταση που είμαστε εμείς. Η προσωπική μου άποψη είναι αυτή που ανήρτησα, μην τα ξαναλέω.

Από τον Απρίλιο του 2010 δανειστήκαμε ΟΧΙ για να μειώσουμε προηγούμενα δάνεια αλλά για να καλύψουμε τρέχουσες ανάγκες, με υποθήκη. Όση πιθανότητα είχαμ να ξεπληρώσουμε τα παλιά, θα έχουμε και τα καινούργια. Με τα παλιά, ΑΥΤΟΙ χάνουν. Με τα καινούργια έχουν δικαίωμα να πάρουν πράγματα που ανήκουν στο Δημόσιο. Διάλεψε πιο προτιμούν που κάνει όσα μας έδωσαν...

Εγώ πιστεύω ότι μπορούμε να αρνηθούμε να πληρώσουμε με ένα μόνο επιχείρημα: "Δεν έχουμε τώρα", "ελάτε αργότερα". Προφανώς δεν τολμάει η Κυβέρνηση όχι για κακούς λόγους, αλλά κατα την γνώμη μου λάθος προτεραιότητες, και αδιέξοδο ως προς το τελικό αποτέλεσμα.

Ανώνυμος είπε...

Ενδιαφέροντα όλα τα σχόλια, αλλά δεν φαίνεται κανείς να έχει κατανοήσει ότι στην Ελλάδα είναι φοβερά δύσκολη η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ νέων επιχειρήσεων που είναι το ζητούμενο για ανάκαμψη. Εμείς που το δοκιμάσαμε ξέρουμε.

Εκτός από την απίστευτη γραφεικρατεία υπάρχει και το άλλο, η αντιμετώπιση κάθε επιχειρηματία ως δωρεάν ατμομηχανής στην οποία ο κάθε άσχετος αυθαίρετα γαντζώνει το βαγόνι του- πχ όταν ο δήμος ανακοινώνει σε μια εκδοτική επιχείρηση "πρόστιμο" για χρήση πεζοδρομίου και φόρο επί του τζίρου.

Η αγγλική βουλή πριν κάποια χρόνια αφιέρωσε μια περίοδο στην κατάργηση άχρηστών νόμων. Κάτι παρόμοιο χρειάζεται και εδώ, συν ένα υπουργείο ΑΠΛΟΥΣΤΕΥΣΗΣ διαδικασιών. Κανείς δεν θα επενδύσει εδώ όταν στις γειτονικές χώρες μέλη της ΕΕ μπορεί να το κάνει πιο φθηνά, πιο γρήγορα και με σιγουριά και προβλεψιμότητα στο φορολογικό καθεστώς. Εδώ είσαι πάντα ύποπτος και a priori ένοχος διότι έτσι μόνο μπορεί να λειτουργήσει η κρατική μηχανή με τα "διορισμένα" ταλέντα που διαθέτει.

Καπάκι πάνω στην γραφειοκρατεία και την πολυπλοκότητα έρχεται ένας νέος φορολογικό νόμος, με 72 υπουργικές αποφάσεις, που αντί να σπάει την μαφία των εφοριακών, της δίνει υπερεξουσίες και την δύναμη να φυλακίζει όποιον στοχοποιούν μέχρι και 20 χρόνια.

Δεν ξέρω ποιος σχεδίασε το νόμο, αυτό που ξέρω είναι ότι το μόνο που θα καταφέρει είναι την επίσπευση εξόδου από την Ελλάδα επιχειρήσεων που δεν θέλουν και δεν μπορούν να υποστούν το μαρτύριο του υπαλληλίσκου με τερατώδεις υπερεξουσίες.

Kaymakchalan

feronymos είπε...

Αγαπητέ «Αρχαίοπτέρυγα», θα επισημάνω κάτι που δέν αναφέρεις στο άρθρο σου: Τη πολιτική διάσταση του αδιεξόδου. Η γνώμη μου είναι ότι το αδιέξοδο είναι Πολιτειακό και σαν τέτοιο θα πρέπει να το αντιμετωπίσουμε. Δηλαδή θα πρέπει να αλλάξουμε το πολίτευμα της χώρας στη κατεύθυνση της λεγόμενης «αμεσης» δημοκρατίας όπου οι πολίτες θα έχουν και αυτοί νομοθετική εξουσία μέσω δημοψηφισμάτων. Υπαρκτό μοντέλο τέτοιου πολιτεύματος είναι η Ελβετική συνομοσπονδία. Για να μή μακρυγορώ, σας συνιστώ το πολύ ενδιαφέρον και κατατατοπιστικό (κατά την άποψή μου πάντα) άρθρο του κ. Βιλιάρδου:
Πολίτευμα και Δημόσιο Χρέος

archaeopteryx είπε...

Φυσικά και είναι πολιτιειακό.

Δεν έχουμε αντιπροσώπευση, η Βουλή σφαγίζει νόμους προκάτ βάσει κομματικής πειθαρχίας που εκφράζεται συνήθως με αχυρανθρώπους της έγκρισης της ...Τρέμη. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι διακοσμητικός και προϊόν παρακομματικού συμβιβασμού.

Και φυσικά κανένας διαχωρισμός εξουσιών.

Ο Πέτρος Χασάπης στο Προεδρική Δημοκρατία τα λέει πολύ καλύτερα από μένα... Θα το δώ το λινκ