Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2012

Σας φοβίζει το CO2; Μήπως σας φοβίζει η ανάπτυξη της Κίνας;


Οι παραλογισμοί έχουν πάντα εξήγηση, και οι φαινομενικά παγκόσμιοι παραλογισμοί έχουν εξήγηση, απλά είναι λίγο πιο ...κρυμμένη, και μία πιθανή εξήγηση, την είχα εικάσει από τον Μάϊο του 2010.

Για το ότι ο μπαμπούλας του CO2 είναι παραλογισμός, δεν έχω πολλές αμφιβολία (αλλά δεν έχει τόση σημασία στην "εξήγηση"). Για το ότι οι ΑΠΕ δεν έχουν καμία σχέση με μείωση του CO2, καμία μα καμία αμφιβολία. Δεν έχω αμφιβολία, επίσης, ότι ο Δυτικός κόσμος κάπως προωθεί αυτό το παραμύθι, από το 1990 και μετά. Δεν νομίζω ότι είναι σύμπτωση ότι το 1990 ήταν περίπου η χρονιά που τέλειωσε η ΕΣΣΔ και ο Ψυχρός Πόλεμος. Εκτιμώ, ότι οι απόψεις του Δυτικού κόσμου, της δικιάς μου τουλάχιστον γενιάς, διαμορφώθηκαν εντονότατα από τον Ψυχρό Πόλεμο. Η "ελευθερία", και η "ελευθερία επιλογής" ήταν σαφή ιδεολογικά εργαλεία εκείνης της περιόδου (και άρεσαν στους φιλοδυτικούς, ενώ οι φιλοσοβιετικοί, σέρβιραν "δικαιώματα του εργάτη" και "ειρήνη").

Η Κίνα... Η αύξηση στην ζήτηση και την τιμή του πετρελαίου μετά το 2000 δεν έχει σχέση με το peak oil.  Όπως δεν είχε σχέση με peak oil το 1973. Τότε ήταν το εμπάργκο από τον ΟΠΕΚ, το 2000 από την αύξηση της εσωτερικής κατανάλωσης στην Κίνα. Την Κίνα που κάπως τα ξαναβρήκε με τον παλιό σύμμαχό της στον Β' ΠΠ, αρχής γενομένης από το 1972. Την Κίνα, που από το 1990 και μετά (πάντα στο περίπου) βοήθησε στο να κρατηθεί χαμηλά ο πληθωρισμός στις ΗΠΑ, με αντάλλαγμα όμως μεταφορά παραγωγής εκεί, με όποιες συνέπειες.


Μην το ψάχνετε, η καλοπέραση, το βιωτικό επίπεδο, η ποιότητα ζωής έχουν σχέση με μόνο 2-3 πράγματα, ένα από τα οποία είναι η πρόσβαση στην φτηνή, απρόσκοπτη και βολική ενέργεια. Τον Μεσαίωνα, οι Άρχοντες είχαν προνομιακά δικαιώματα στην ξυλεία (για ενέργεια -- και κατασκευές). Η σημερινή βολική ενέργεια είναι το πετρέλαιο (κυρίως για μεταφορές, θέρμανση και βιομηχανία) , η φτηνή και απλή ενέργεια είναι το κάρβουνο (κυρίως για ηλεκτροπαραγωγή αλλά και άλλες χρήσεις), η λιγότερο φτηνή και πιο πολύπλοκη η πυρηνική (μόνο για ηλεκτροπαραγωγή), και το αέριο συμπαθέστατο, εύκολο, αλλά πολύπλοκο (πρώτον γιατί είναι αέριο και ούτε αποθηκεύεται ούτε μεταφέρεται εύκολα, και δεύτερον, συνέπεια του πρώτου, όταν το βρεις κάπου, χαίρεσαι, αλλά τελειώνει, και να η ανάγκη για πολλούς αγωγούς).


Οι καημένοι οι Κινέζοι, άρχισαν να περνάνε σχετικά καλύτερα από άλλοτε μετά το 2000. Αλλά επειδή είναι εργατικοί και κάτι καταλαβαίνουν από εξαγωγές, τεχνολογία, και αντιγραφή τεχνολογίας κάπου ενόχλησαν κάτι "Ευρωπαίους" μερκαντιλιστές, και επειδή η καλοπέραση θέλει πετρέλαιο, κάπου ζορίζουν και τους εταίρους (ή είναι "ανταγωνιστές" τους;).

Το απλοϊκό ερώτημα λοιπόν, είναι "ποιος φοβάται την Κίνα"; Ή μάλλον, "ποιος την φοβάται πιο πολύ";  Οι Αμερικανοί ή οι Γερμανοί;  Καλλιεργούν οι δε, φοβία στους μεν, για μην χάσουν τα μερκαντιλιστικά τους;  Θα χρησιμοποιηθεί ξανά ο φόβος των Ανατολικών, για να παιχτεί άλλη εκδοχή του Μεγάλου Παιχνιδιού; Ή, πιο απλά, αυτό είναι το Μεγάλο Παιχνίδι;


Εμένα, πάντως, μου φάνηκε ότι έκανε κόνξες η Κυβέρνηση Ομπάμα για τα Κινέζικα φωτοβολταϊκά, και τους έβαλε δασμούς περί το 3,5%, (ούουουου, Πράσινος και ο Ομπάμα), και οι Ρεπουμπλικάνοι μάλλον χλεύασαν, 0,15% της ηλεκτροπαραγωγής τα φ/β στις ΗΠΑ. Οι Γερμανοί δεν θα βάζουν δασμούς, θα βάζουν "πράσινους φόρους"... Ίσως τώρα δεν τους παίρνει... Το δοκίμασαν με τις αεροπορικές εταιρίες... Έχει πολλές πτυχές η Πράσινη Απάτη... Και οι Κινέζοι δεν είναι λιγότεροι πονηροί...

Δεν υπάρχουν σχόλια: